ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΕΞ (ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ)

ΟI EΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΜΑΣ

Είμαστε το φροντιστήριο με τις μεγαλύτερες επιτυχίες  στον διαγωνισμό των Ακολούθων Πρεσβείας.

Προς αποφυγή παραπλανητικής διαφήμισης προτείνουμε  να πληροφορείστε και να ελέγχετε την κατάταξη ή τα ονόματα των επιτυχόντων

• στον διαγωνισμό του 2024 οι 9 από τους 14 επιτυχόντες ήταν μαθητές μας (ο 1ος, η 4η,  ο 5ος,  η 8η,   η 10η η 11η, ο 12ος, η 13η, η 14η)

• στον διαγωνισμό του 2023 οι 8 από τους 13 επιτυχόντες ήταν μαθητές μας (ο 1ος, η  2η,  ο 7ος,  ο 9ος  ο 11ος  και άλλοι 3 οι οποίοι παρακολούθησαν μέρος του προγράμματος)

• για τον διαγωνισμό του 2022 οι 11 από τους 20 επιτυχόντες ήταν  μαθητές μας (στην 2η, 4η, 5η, 6η, 8η, 10η, 13η, 14η, 15η         θέση         καθώς και άλλοι 2 που παρακολούθησαν μεγάλο μέρος του προγράμματος). 

• για τον διαγωνισμό του 2020 με ημερομηνία έναρξης 27/8/21  9 από τους 17 επιτυχόντες ήταν μαθητές μας  (στην 2η, 3η, 4η, 7η, 10η, 12η, 14η και 17η θέση).

• για το έτος 2019 οι 6 από τους 10 επιτυχόντες ήταν μαθητές μας (στην 2η,4η,5η,6η,8η και 10η θέση)

• για το έτος 2018  οι 10 επιτυχόντες από τους 21 ήταν μαθητές μας  (οι πρώτες 3 θέσεις και ακολουθούν στην 6η,7η,9η,12η,14η,15η και 19 θέση)

• για το έτος 2017  8 επιτυχόντες από τους 12 ήταν μαθητές μας (οι πρώτες 6 θέσεις και η 8η).

• για το έτος 2015 οι 9 επιτυχόντες από τους 15 ήταν μαθητές μας.

• Από 2002-2014 κάθε χρόνο οι επιτυχόντες μας ήταν από 2-3 μαθητές.

21/5/204

Eκδόθηκε η προκήρυξη διαγωνισμού για την εισαγωγή 15 υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών. Η έναρξη των εξετάσεων θα γίνει στις 8 Ιουλίου 2024. Μέχρι τη Δευτέρα, 17 Ιουνίου 2024 και ώρα 13:00 οι αιτήσεις.

Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε πτυχιούχους ΑΕΙ, χωρίς περιορισμό στο γνωστικό αντικείμενο του τίτλου σπουδών τους. 

Οι προσλήψεις υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών διέπονται από τις αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και των ίσων ευκαιριών. Κανείς δεν μπορεί να αποκλεισθεί από τις σχετικές εξετάσεις, εφόσον εκπληρώνει τις νόμιμες προϋποθέσεις συμμετοχής του σε αυτές.

Για την εισαγωγή των υποψήφιων Ακολούθων Πρεσβείας στη Διπλωματική Ακαδημία προκηρύσσεται τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο διαγωνισμός.  Ο αριθμός των θέσεων εξαρτάται από τις ανάγκες που έχει το ΥΠΕΞ.

Γενικά προσόντα διορισμού  (Άρθρο 6 Ν.4451/2017)

Οι υποψήφιοι θα πρέπει

• Να έχουν την ελληνική ιθαγένεια.  Σε περίπτωση απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση, να έχουν συμπληρωθεί 3 έτη από την πολιτογράφησή του. 

• Να έχουν την υγεία και τη φυσική ικανότητα που απαιτείται για  την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

• Οι άνδρες να έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις ή να έχουν απαλλαγεί νόμιμα από αυτές.

• δ) να μην έχουν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 319 του ν. 4781/2021 κωλύματα διορισμού

• ε) να κατέχουν τους απαιτούμενους τίτλους σπουδών μέχρι την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής
  των αιτήσεων.

• Να μην έχουν καταδικασθεί για κακούργημα, όπως και σε οποιαδήποτε ποινή για κλοπή, υπεξαίρεση (κοινή ή στην υπηρεσία), απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, απιστία δικηγόρου, παράνομη βεβαίωση, ή είσπραξη δικαιωμάτων του Δημοσίου, δωροδοκία, απιστία, όταν αυτή στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, Ο.Τ.Α. ή άλλου ν.π.δ.δ., παράβαση καθήκοντος, καθ’ υποτροπή συκοφαντική δυσφήμηση, καθώς και για οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Επίσης, όσοι έχουν παραπεμφθεί αμετάκλητα για κακούργημα ή για κάποιο από τα πλημμελήματα του προηγούμενου εδαφίου, έστω και αν το αδίκημα έχει παραγραφεί. Η αποκατάσταση και η χάρη δεν αίρουν το ανωτέρω κώλυμα, εκτός αν το εκδιδόμενο, κατά την παρ. 1 του άρθρου 47 του Συντάγματος, διάταγμα αίρει και το κώλυμα αυτό.

• Να μην τελεί σε στερητική ή επικουρική δικαστική συμπαράσταση.

Οι προϋποθέσεις διορισμού πρέπει να συντρέχουν, τόσο κατά το χρόνο υποβολής των σχετικών αιτήσεων, όσο και κατά το χρόνο εισαγωγής στη Διπλωματική Ακαδημία.

Ειδικά προσόντα διορισμού 

γίνονται δεκτοί υποψήφιοι, οι οποίοι:

• Έχουν  συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας. Για τη συμπλήρωση του ανωτέρω ορίου ηλικίας ως ημέρα γέννησης θεωρείται η 1η Ιανουαρίου.

• Κατέχουν πτυχίο Α.Ε.Ι. ή Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.) ή αναγνωρισμένο ισότιμο τίτλο της αλλοδαπής. Εάν ο τίτλος έχει αποκτηθεί στην αλλοδαπή, απαιτείται πράξη αναγνώρισης από το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α, ή το Ι.Τ.Ε. για την ισοτιμία τίτλου ή πιστοποιητικό αναγνώρισης από τον (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) περί ισοτιμίας.

Εξαιρούνται από την υποχρέωση προσκόμισης πράξης αναγνώρισης για την ισοτιμία του τίτλου, όσοι υποψήφιοι υποβάλλουν αποφάσεις αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων ή επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης οι οποίες χορηγήθηκαν από:
α) το Αυτοτελές Τμήμα Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν.) του π.δ. 38/2010 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων» (Α’ 78), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, ή
β) το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) του άρθρου 55 του π.δ. 38/2010 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων» (Α’ 78), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, ή
γ) το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Σ.Α.Ε.Ι.Τ.Τ.Ε.) του άρθρου 10 του π.δ. 165/2000 «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, σύμφωνα με την οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» (Α’ 149) ή
δ) το Συμβούλιο Επαγγελματικής Αναγνώρισης Τίτλων Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Σ.Ε.Α.Τ.Ε.Κ.) του άρθρου 14 του π.δ. 231/1998 «Δεύτερο γενικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης, το οποίο συμπληρώνει την οδηγία 89/48/ΕΟΚ, σύμφωνα με τις οδηγίες 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 94/38/ΕΚ και 95/43/ΕΚ της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» (Α’ 178).

• Διατάξεις για την πρόσληψη προσωπικού, οι οποίες θεσπίζουν ποσοστώσεις υπέρ ατόμων με ειδικές ανάγκες, δεν εφαρμόζονται στους διαγωνισμούς για την πρόσληψη υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου.

Αιτήσεις - Δικαιολογητικά

Oι υποψήφιοι υποβάλλουν ειδική αίτηση συμμετοχής, (υπογεγραμμένη είτε ιδιοχείρως, είτε ψηφιακά μέσω του www.gov.gr) στη διεύθυνση diagonismoi@mfa.gr, με θέμα «Για τον διαγωνισμό Ακολούθων», από την επομένη της δημοσίευσης της προκήρυξης σε Φ.Ε.Κ. Οι υποψήφιοι ειδοποιούνται για την ορθή αποστολή της αίτησής τους, καθώς και για τον αριθμό πρωτοκόλλου που της αποδίδεται, με ηλεκτρονικό απαντητικό μήνυμα. Το απαντητικό μήνυμα αποστέλλεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση από την οποία διαβιβάστηκε η αίτηση συμμετοχής.

Το έντυπο της αίτησης θα αναζητηθεί στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ  στον σύνδεσμο http://www.mfa.gr/dinatotites-epaggelmatikis- stadiodromias-sto-ypex/diplomatikos-klados/.
Η αίτηση συμμετοχής επέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 (Α’ 75) και η ανακρίβεια των δηλουμένων στοιχείων επισύρει τις προβλεπόμενες ποινικές κυρώσεις.

Με την αίτηση συμμετοχής-υπεύθυνη δήλωση συνυποβάλλονται απαραίτητα τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

• πρόσφατη φωτογραφία (διαβατηρίου ή ταυτότητας) κατά προτίμηση σε ηλεκτρονική μορφή jpg ή tif,

• ευκρινές φωτοαντίγραφο των δύο όψεων του αστυνομικού δελτίου  ταυτότητας ή, ελλείψει ταυτότητας, φωτοαντίγραφο των κρίσιμων σελίδων του διαβατηρίου (δηλαδή αυτών όπου αναφέρονται ο αριθμός και τα στοιχεία ταυτότητας του κατόχου) σε ισχύ,

• ευκρινές φωτοαντίγραφο του πτυχίου ΑΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμο της αλλοδαπής και

• ευκρινές φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ή της πράξης του ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. ή απόφασης
  αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων ή επαγγελματικής ισοδυναμίας του αρμόδιου φορέα (όπου απαιτείται).

Τίτλοι, πιστοποιητικά και βεβαιώσεις της αλλοδαπής υποβάλλονται και επίσημα μεταφρασμένοι στην ελληνική γλώσσα.

Όλα τα ανωτέρω δικαιολογητικά, που συνυποβάλλονται με την αίτηση συμμετοχής, θα πρέπει να έχουν εκδοθεί μέχρι και την τελευταία ημέρα της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων και δεν γίνονται δεκτά μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων. Στα εκπρόθεσμα δικαιολογητικά περιλαμβάνονται και τα συμπληρωματικά ή διευκρινιστικά εκείνων, που κατατέθηκαν εμπρόθεσμα.

N. 4781/2021 «Οργάνωση και λειτουργία Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, ρύθμιση θεμάτων διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας και άλλες διατάξεις» (Α΄ 31)
 

Οι επιτυχόντες του διαγωνισμού υποχρεούνται να προσκομίσουν στη Διεύθυνση Προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών εντός 30 ημερών από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) δύο γνωματεύσεις (i) παθολόγου ή γενικού ιατρού και (ii) ψυχιάτρου, είτε του δημοσίου είτε ιδιώτη, με τις οποίες πιστοποιείται ότι έχουν την υγεία και αρτιμέλεια που επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων τους και ότι δεν πάσχουν από τα σοβαρά νοσήματα που αναγράφονται στην περ. η’ της παρ. 1 του άρθρου 319 του ν. 4781/2021.
β) υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 περί (μη) παραπομπής σε δίκη και περί (μη) άσκησης ποινικής δίωξης. Σε περίπτωση άπρακτης παρόδου της προθεσμίας δεν πραγματοποιείται ο διορισμός τους, διαγράφονται από τον οικείο πίνακα και καλούνται για αναπλήρωση οι αμέσως επόμενοι.
6. Η Διεύθυνση Προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών προβαίνει σε αυτεπάγγελτη αναζήτηση των κάτωθι πιστοποιητικών των επιτυχόντων υποψηφίων:
α) αντίγραφο ή απόσπασμα ληξιαρχικής πράξεως γέννησης,
β) πιστοποιητικό γέννησης από το Δήμο εγγραφής,
γ) πιστοποιητικό στρατολογικής κατάστασης τύπου Α’ από το αρμόδιο στρατολογικό γραφείο και
δ) αντίγραφο ποινικού μητρώου για δικαστική χρήση.
 

Επιτροπή Εξετάσεων

Άρθρο 7(1)- Τον εισαγωγικό διαγωνισμό διεξάγει 3μελής επιτροπή εξετάσεων, αποτελούμενη από υπαλλήλους του διπλωματικού κλάδου οι οποίοι ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών 48 τουλάχιστον ώρες πριν από την έναρξη του διαγωνισμού. Με την ίδια απόφαση ορίζονται δύο (2) γραμματείς του διαγωνισμού, καθώς και οι επιτηρητές του διαγωνισμού.

7(2)- Ως πρόεδρος της επιτροπής εξετάσεων ορίζεται υπάλληλος του διπλωματικού κλάδου με βαθμό τουλάχιστον Πληρεξούσιου Υπουργού Β’. Στο διαγωνισμό ορίζονται ως εξεταστές, χωρίς να αποτελούν μέλη της επιτροπής, πρόσωπα που έχουν ειδικές γνώσεις στα εξεταζόμενα μαθήματα.

7(4)- Ο διαγωνισμός εισαγωγής υποψηφίων ακολούθων πρεσβείας στην Διπλωματική Ακαδημία διενεργείται τουλάχιστον μία φορά κατ’ έτος.

7(5)- Ο διαγωνισμός διενεργείται σε συνεχείς ημέρες, χωρίς να εξαιρούνται οι Κυριακές ή οι επίσημες ημέρες αργίας, εφόσον αυτό κρίνεται αναγκαίο από τον πρόεδρο της επιτροπής εξετάσεων.

Για το διορισμό σε θέση Ακολούθου Πρεσβείας απαιτείται, εκτός από τα γενικά προσόντα του άρθρου 66, επιτυχής αποφοίτηση από τη Διπλωματική Ακαδημία.

Στο Υπουργείο Εξωτερικών λειτουργεί Διπλωματική Ακαδημία (Δ.Α.), ως αυτοτελής οργανική μονάδα, υπαγόμενη απ’ ευθείας στον Υπουργό Εξωτερικών.

Η Δ.Α. διευθύνεται από υπάλληλο του Διπλωματικού Κλάδου, με βαθμό τουλάχιστον Πληρεξούσιου Υπουργού B΄, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών. Με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, ορίζεται ως Διευθυντής Σπουδών της Διπλωματικής Ακαδημίας, υπάλληλος του Διπλωματικού Κλάδου, με βαθμό τουλάχιστον Συμβούλου Πρεσβείας Α΄.

Σκοπός της Διπλωματικής Ακαδημίας  είναι :

• η εκπαίδευση των υποψήφιων Ακολούθων Πρεσβείας, η ενημέρωσή τους στα θέματα της διπλωματικής υπηρεσίας και συμπλήρωση των γνώσεών τους, ώστε να καταστούν ικανοί να αντιμετωπίζουν τα εθνικά προβλήματα και να εκπροσωπούν τη χώρα αποτελεσματικά στο εξωτερικό,

• η επιμόρφωση των υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου και των λοιπών κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών,

• η διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε Έλληνες και αλλοδαπούς για θέματα ελληνικής εξωτερικής πολιτικής,

• η κατάρτιση σχεδίων συμφωνιών για την οργάνωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών ή ειδικών κύκλων σπουδών, καθώς και την εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων μεταξύ του Υπουργείου Εξωτερικών και Πανεπιστημίων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένων ισότιμων της αλλοδαπής, του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και αναγνωρισμένων ερευνητικών φορέων, στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας,

• η οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών για υπαλλήλους άλλων Υπουργείων και κρατικών υπηρεσιών.

Στην Δ.Α. λειτουργούν τρία τμήματα :

α. εκπαίδευσης υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας,

β. επιμόρφωσης διπλωματικών υπαλλήλων, υπαλλήλων Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων και Εμπειρογνωμόνων.

γ. επιμόρφωσης υπαλλήλων των λοιπών κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών.

Στα ανωτέρω τμήματα προΐστανται ισάριθμοι υπάλληλοι του Διπλωματικού Κλάδου με βαθμό Συμβούλου Πρεσβείας Β΄ και άνω, οριζόμενοι με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών.

Αρχική επαγγελματική εκπαίδευση των υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας
Πέραν της θεωρητικής τους εκπαίδευσης, οι υποψήφιοι Ακόλουθοι Πρεσβείας δύνανται να κάνουν πρακτική άσκηση σε Διευθύνσεις του Υπουργείου Εξωτερικών, να πραγματοποιούν εκπαιδευτικές επισκέψεις σε άλλες Αρχές και Υπηρεσίες και να συμμετέχουν σε διεθνή εκπαιδευτικά προγράμματα. Κατά τη διδασκαλία των ανωτέρω μαθημάτων δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην πρακτική εκπαίδευση και την άσκηση πολιτικής.

Το πρόγραμμα αρχικής επαγγελματικής εκπαίδευσης των υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας αποτελείται από 3 ενότητες. Τα διδασκόμενα μαθήματα ανά ενότητα είναι τα ακόλουθα:

Α. ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
α) Δημόσια Διοίκηση και λειτουργία του Υπουργείου Εξωτερικών
β) Πολυμερής και εθνική διπλωματία, διπλωματία της Ε.Ε., διμερής, πολιτικο-στρατιωτική, οικονομική, πολιτιστική, δημόσια, προξενική διπλωματία. Διπλωματική επίλυση διενέξεων και διαφορών
γ) Εξωτερική πολιτική, θέματα α) ελληνικού, β) διεθνούς ενδιαφέροντος

Β. ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
α) Διπλωματική Αλληλογραφία-διπλωματική γλώσσα και ορολογία
β) Δημόσια διπλωματία: ομιλίες, συνεντεύξεις, επικοινωνία, εκδηλώσεις
γ) Τεχνικές διαπραγματεύσεων
δ) Τεχνικές διαχείρισης κρίσεων
ε) Πρακτικές πτυχές του διπλωματικού επαγγέλματος: οργάνωση-διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, ηγεσία, στοχοθεσία
στ) Θέματα εθιμοτυπίας
ζ) Διαχείριση πληροφοριών. Διαχείριση εγγράφων και ιστορικό αρχείο
η) Πληροφορική-μηχανοργάνωση-τηλεπικοινωνίες
θ) Δημόσιο λογιστικό και σύστημα οικονομικής διαχείρισης του Υπουργείου Εξωτερικών
ι) Προξενικά καθήκοντα
ια) Πολιτιστική διπλωματία: οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων – προβολή πολιτιστικών θεμάτων

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
α) Διεθνές, ευρωπαϊκό και περιφερειακό οικονομικό-εμπορικό περιβάλλον
β) Δομή, λειτουργία, δράσεις της Γενικής Γραμματείας Δ.Ο.Σ. & Α.Σ.
γ) Οργάνωση και λειτουργία Γραφείων Ο.Ε.Υ. και ηλεκτρονικές εφαρμογές
δ) Προσέλκυση επενδύσεων
ε) Προβολή-προώθηση ελληνικών προϊόντων, υπηρεσιών και επιχειρήσεων
στ) Διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί
ζ) Διεθνή ενεργειακά θέματα
η) Πρακτικές προώθησης διεθνών συνεργασιών, εξαγωγών, επενδύσεων κ.α.α.
θ) Προώθηση τουρισμού
ι) Μέθοδοι και τεχνικές

Ο χρόνος φοίτησης στη Διπλωματική Ακαδημία υπολογίζεται ως συντάξιμος. Ως τέτοιος υπολογίζεται και ο χρόνος φοίτησης στο Κέντρο Διπλωματικών Σπουδών, το οποίο είχε συσταθεί με το ν. 962/1979 (ΦΕΚ Α΄ 202) και επανασυσταθεί με το άρθρο 90 παρ. 2 του ν. 1892/1990 (ΦΕΚ Α΄ 101). Στους σπουδαστές της Διπλωματικής Ακαδημίας εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους οι διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα και λογίζονται από την εισαγωγή τους ως δόκιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, με όλα τα σχετικά καθήκοντα, περιορισμούς και δικαιώματα, καθώς και ασφαλιστική κάλυψη υγείας από τον ΟΠΑΔ, με την καταβολή των σχετικών εισφορών. Με εντολή του Διευθυντή της Διπλωματικής Ακαδημίας, δύναται να ανατεθούν στους σπουδαστές, στο πλαίσιο της εκπαίδευσής τους, καθήκοντα εντός των Διευθύνσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Για τους σπουδαστές της Διπλωματικής Ακαδημίας δεν συντάσσεται έκθεση αξιολόγησης ούτε άλλης μορφής φύλλο ποιότητας.

Οι σπουδαστές της Δ.Α. λαμβάνουν κατά το διάστημα της εκπαίδευσής τους αποδοχές ίσες με το σύνολο των αποδοχών του Ακολούθου Πρεσβείας, εκτός από το επίδομα ξενίας και παράστασης. Οι ανωτέρω αποδοχές καταβάλλονται και μετά την αποφοίτησή τους και έως το διορισμό τους ως Ακολούθων Πρεσβείας.

11. Όσοι σπουδαστές έχουν την ιδιότητα υπαλλήλου του Δημοσίου ή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) ή Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) ή νομικού προσώπου του ευρύτερου του δημόσιου τομέα ή μέλους διδακτικού προσωπικού Πανεπιστημίων ή εκπαιδευτικού προσωπικού Τ.Ε.Ι., τελούν, αυτοδικαίως, σε απόσπαση από την έναρξη του χρόνου φοίτησής τους στη Δ.Α. και συνεχίζουν να λαμβάνουν τις αποδοχές της θέσης του φορέα στον οποίο ανήκουν.

ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Προκήρυξη διαγωνισμού Ακολούθων πρεσβείας 2024

Προκήρυξη διαγωνισμού Ακολούθων Πρεσβείας 2023

Προκήρυξη διαγωνισμού Διπλωματικής Ακαδημίας 2022

Προκήρυξη διαγωνισμού Διπλωματικής Ακαδημίας 2020

Προκήρυξη Ακολούθων Πρεσβείας 2019

Προκήρυξη Ακολούθων Πρεσβείας 2018

Προκήρυξη Ακολούθων Πρεσβείας 2017

Σχετικά links

Τροποποίηση π.δ 17/1999 περί οργανώσεως και λειτουργίας της Διπλωματικής Ακαδημίας

Προεδρικό Διάταγμα  17/1999 ΦΕΚ Α΄ όπως τροποποιήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 23/2017 ΦΕΚ Α΄43

Οργάνωση και Λειτουργία του ΥΠΕΞ ΦΕΚ 31/Α/28-2/2021

άρθρο 15 παρ.6, άρθρο 66 και άρθρο 91 Οργανισμού Υπουργείου Εξωτερικών

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3566/2007  ΦΕΚ 117/Α/5-6-2007

Αρχική επαγγελματική εκπαίδευση στη Διπλωματική Ακαδημία

Τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι είναι:

1. Γλώσσες:
Α) Ελληνική γλώσσα
Β) Αγγλική γλώσσα
Γ) Γαλλική γλώσσα

2. Συνέντευξη

3. Πρωτεύοντα Μαθήματα
Α) Ελληνική και Παγκόσμια Διπλωματική Ιστορία από το 1815 μέχρι σήμερα
Β) Γενικό και Ειδικό Διεθνές Δίκαιο
Γ) Διεθνείς Σχέσεις και Πολιτική
Δ) Ιστορική, Θεσμική και Πολιτική Διάσταση της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης
Ε) Πολιτική Οικονομία, Δημόσια Οικονομία και Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις

4. Δευτερεύοντα μαθήματα 
Α) Στοιχεία Αρχαίου Ελληνικού, Βυζαντινού και Νεοελληνικού Πολιτισμού
Β) Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο
Γ) Ναυτικό Δίκαιο
Δ) Παγκόσμια Γεωγραφία
Ε) Χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών

Η εξέταση των Δευτερευόντων μαθημάτων γίνεται για τη σειρά κατάταξης των επιτυχόντων

Η δοκιμασία στις Γλώσσες και στα Πρωτεύοντα Μαθήματα του διαγωνισμού είναι γραπτή και προφορική. Η Συνέντευξη είναι μόνο προφορική. Στα Δευτερεύοντα Μαθήματα του διαγωνισμού, εκτός από τη Χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, η δοκιμασία είναι μόνον προφορική.

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΗ ΥΛΗ

ΠΡΩΤΕΥΟΝΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ελληνική γλώσσα (Γραπτή και Προφορική Δοκιμασία)

i) Οι υποψήφιοι  καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα γενικού περιεχομένου.  Κατά την εξέταση αυτή  κρίνεται η ικανότητα στην ορθή έκφραση, απόδοση, διατύπωση και ανάλυση περιεχομένου με σαφήνεια των εννοιών στην ελληνική, καθώς και  η σύνταξη  και ορθογραφία. Επίσης αξιολογείται η ερμηνευτική ικανότητα (δηλαδή, η εις βάθος αντίληψη  του θέματος, η  ορθή ερμηνεία και  οι εννοιολογικές αποσαφηνίσεις), καθώς  και η απόδοση  και η ανάλυση περιεχομένου κειμένου. Για την δοκιμασία αυτή παραχωρείται στους υποψηφίους χρόνος (3) ωρών.

ii) Προφορική δοκιμασία:

Οι υποψήφιοι κρίνονται στην ικανότητα χειρισμού της ελληνικής γλώσσας σε ένα θέμα και ειδικότερα εξετάζεται η ερμηνευτική, εννοιολογική έκφραση, απόδοση και   ανάλυση περιεχομένου  και το επίπεδο της πολύ καλής γνώσης χρήσης της ελληνικής γλώσσας.

Αγγλική γλώσσα (γραπτή και προφορική δοκιμασία)
Ισχύουν,  τηρουμένων  των  αναλογιών,  όσα  διατυπώθηκαν ανωτέρω για την αξιολόγηση της Ελληνικής Γλώσσας.
i) Γραπτή δοκιμασία:
α) Ελεύθερη ανάπτυξη θέματος
β) Συνοπτική απόδοση (περίληψη) κειμένου έως δύο σελίδες  50-60 λέξεις. Για τη γραπτή εξέταση παραχωρείται στους υποψηφίους χρόνος  (3) ωρών.
ii) Προφορική δοκιμασία: Ανάγνωση αγγλικού κειμένου και έλεγχος της ευχέρειας κατανόησης κειμένου και προφορικής έκφρασης. 

Γαλλική γλώσσα (γραπτή και προφορική εξέταση)

Ισχύουν,  τηρουμένων  των  αναλογιών,  όσα  διατυπώθηκαν ανωτέρω για την αξιολόγηση της Ελληνικής και Αγγλικής Γλώσσας.
i) Γραπτή δοκιμασία:
α) Ελεύθερη ανάπτυξη θέματος
β) Συνοπτική απόδοση (περίληψη) κειμένου έως δύο σελίδες σε 50-60 λέξεις. Για τη γραπτή εξέταση παραχωρείται στους υποψηφίους χρόνος  (3) ωρών.
ii) Προφορική δοκιμασία: Ανάγνωση ξενόγλωσσου κειμένου και έλεγχος της ευχέρειας κατανόησης κειμένου και προφορικής έκφρασης. 

Συνέντευξη (προφορική δοκιμασία)
1. Η Συνέντευξη συνίσταται σε προφορικές ερωτήσεις γενικού περιεχομένου (διπλωματικού, οικονομικού, πολιτικού και γενικότερα διανοητικού) που τίθενται από τους εξεταστές, προκειμένου να διαπιστωθεί από τις απαντήσεις του εξεταζομένου η κρίση, η προσαρμοστικότητα στις μεταβαλλόμενες καταστάσεις και απαιτήσεις (π.χ. αλλαγή υπηρεσιακού περιβάλλοντος, αλλαγή τόπου και κλίματος), η δυνατότητα ανταπόκρισης σε εργασιακή πίεση και παρατεταμένο ωράριο εργασίας η αυτοκυριαρχία, η αυτοπεποίθηση, η αφοσίωση στο θεσμό, η συναισθηματική σταθερότητα, η ορθολογική σκέψη, η αντίληψη, η καλλιέργεια και να διακριβωθεί η εν γένει προσωπικότητα του  υποψηφίου,    η γνώση και η εξοικείωση    με τη διπλωματία και τις αρχές της, η ευχέρεια  σε επικοινωνία και πείθειν, η διανοητική και πνευματική    ευρύτητα, η κοινωνικότητα, καθώς   και άλλες διανοητικές ικανότητες, προσόντα, αρετές ή χαρίσματα, που απαιτούνται ως ελάχιστο για την άσκηση των καθηκόντων του διπλωματικού υπαλλήλου.

2. Η  Συνέντευξη   διενεργείται    από την  Επιτροπή Εξετάσεων και   από   δύο μη   υπηρεσιακούς εξεταστές,  έναν ψυχίατρο ή/και ψυχολόγο και έναν εξεταστή που επιλέγεται   από το γενικότερο ακαδημαϊκό χώρο, και   το χώρο των  γραμμάτων και των τεχνών. Οι δύο μη  υπηρεσιακοί εξεταστές    ορίζονται    με την ίδια Υπουργική απόφαση που καθορίζει τη λειτουργία και  σύνθεση της Επιτροπής Εξετάσεων.    Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τηρείται πρακτικό   της  διαδικασίας  από  τους  Γραμματείς  του Διαγωνισμού, στο  οποίο    επισυνάπτεται ηχητικό αρχείο, προϊόν μαγνητοφώνησης της Συνέντευξης. Το ηχητικό  αρχείο της συνέντευξης διατηρείται το αργότερο για τρεις μήνες μετά το διορισμό ή μέχρι το πέρας της διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας   σχετικής τυχόν αμφισβήτηση της νομιμότητας  εισαγωγής ή αποτυχίας εισαγωγής υποψηφίου  στη Διπλωματική Ακαδημία.

Ελληνική και Παγκόσμια Διπλωματική Ιστορία

από το 1815 μέχρι  σήμερα  (γραπτή και προφορική δοκιμασία):

Στην  εξέταση  της   Ελληνικής και Παγκόσμιας Διπλωματικής Ιστορίας    από  το 1815  μέχρι σήμερα,  προέχει η αξιολόγηση του  υποψηφίου σε θέματα  και σταθμούς της Διπλωματικής Ιστορίας που οδήγησαν στην καθιέρωση και εδραίωση του σημερινού καθεστώτος.
i) Γραπτή δοκιμασία:   Οι υποψήφιοι  καλούνται  να αναπτύξουν    δύο θέματα (ένα από την Ελληνική και ένα από την  Παγκόσμια  Διπλωματική  Ιστορία από το 1815 μέχρι σήμερα). Για την εξέταση   αυτή   παραχωρείται  χρόνος  (3) ωρών.
ii)  Προφορική  δοκιμασία:  Οι  υποψήφιοι   καλούνται    να αναπτύξουν  δύο  θέματα  (ένα από την   Ελληνική και ένα από την Παγκόσμια Διπλωματική Ιστορία από το 1815 μέχρι σήμερα) που τους υποβάλλονται υπό μορφή ερωτήσεων από τον εξεταστή του μαθήματος.

Εξεταστέα ύλη:
1.  Η  σταθεροποίηση  των  διεθνών  σχέσεων  μετά  τους  ναπολεόντειους πολέμους -επαναστάσεις και αντιδράσεις

2. Αποικιοκρατία και ιμπεριαλισμός.
3. Συσχετισμοί δυνάμεων, πολεμικές αναμετρήσεις και διακανονισμοί στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Εγγύς Ανατολή.
4. Ανεξαρτησία κρατών στην Ευρώπη (και στην Βαλκανική) και στην Λατινική Αμερική.
5. Ενοποίηση Γερμανίας και Ιταλίας.
6. Η καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία και τα βαλκανικά κράτη.
7. Η εξωτερική πολιτική των Η.ΠΑ. Γαλλίας Βρετανίας Γερμανίας, Ιταλίας, Ρωσίας.
8. Τα αίτια του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου, συσπειρώσεις δυνάμεων και συμμαχίες, επανάσταση των μπολσεβίκων, έκβαση του πολέμου.
9. Οι συνθήκες ειρήνης 1919 - 1923. Οι εδαφικές διευθετήσεις. Η Κοινωνία των Εθνών.
10. Ο μεσοπόλεμος: προβλήματα διεθνών σχέσεων, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, προσπάθειες κατευνασμού και αφοπλισμού.
11. Άνοδος του φασισμού και του ναζισμού - η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και των δυνάμεων Βρετανίας, Γαλλίας, ΕΣΣΔ, ΗΠΑ.
12. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Εξέλιξη των πολεμικών επιχειρήσεων και σχεδιασμός μεταπολεμικού κόσμου.
13. Ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών στις διεθνείς σχέσεις και την πολιτική.
14. Περιφερειακές και άλλες οργανώσεις στην Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική (Συμβούλιο της Ευρώπης, NATO, Σύμφωνο Βαρσοβίας, ΔΑΣΕ/ΟΑΣΕ, ΟΟΣΑ, Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, Οργανισμός Αφρικανικής Ενότητας, Αραβικός Σύνδεσμος).
15. Το πυρηνικό όπλο. Συνδιασκέψεις και συνθήκες ειρήνης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
16. Ανεξαρτησία των κρατών του Τρίτου Κόσμου - το τέλος των αποικιών συμμετοχή των νέων κρατών στη διεθνή πολιτική - Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.
17. Ψυχρός πόλεμος και διεθνής πολιτική στην Ευρώπη (και τη Βαλκανική), την Ασία, την Αφρική, την Λατινική Αμερική.
18. Εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, της Κίνας της Ρωσίας (ΕΣΣΔ μέχρι το 1991) και των Ευρωπαϊκών δυνάμεων μετά το 1945.
19. Εντάσεις και συγκρούσεις στον κομμουνιστικό συνασπισμό. Κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της COMESON, διάλυση της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας.
20. Προβλήματα στη Μέση Ανατολή και την Εγγύς Ανατολή- Αραβοϊσραηλινή διένεξη και συμφωνίες, Περσικός Κόλπος.
21. Ιρανο-ιρακινή διαμάχη και πόλεμος του Κόλπου.
22.  Οι  σχέσεις  Δύσης  με  Ιράν,  οι  σχέσεις  Αραβικού  κόσμου με το Ιράν, οι κυρώσεις και οι συμφωνίες της Γενεύης.
23. Ο πόλεμος Ιράκ- Κουβέϊτ, Οι επεμβάσεις στο Ιράκ και οι κυρώσεις.
24. Ένοπλες συρράξεις στην Κορέα, Βιετνάμ, Αφγανιστάν.
25. Η Βόρειος Αφρική, η Ευρωμεσογειακή Συνεργασία.
26. Διπλωματικές εξελίξεις στην Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία.
27. Οι αναδυόμενες δυνάμεις (BRICS).
28. Ίδρυση, συγκρότηση και εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους - πολιτική των δυνάμεων έναντι της Ελλάδας.
29. Εδαφική  ολοκλήρωση  της  Ελλάδας.  Οι  διεθνείς  συνθήκες. Η ελληνική διπλωματία στις συνδιασκέψεις εδαφικής ολοκλήρωσης της Ελλάδας.
30. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και οι ειρηνικές διευθετήσεις.
31. Η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική 1914-1919.
32. Η Ελλάδα και ο Α ́ Παγκόσμιος Πόλεμος.
33. Η συνθήκη των Σεβρών, η Μικρασιατική εκστρατεία, το σύστημα Συνθήκης της Λωζάνης.
34. Η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
35. Η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων 1947.
36. Η Ελλάδα και ο ψυχρός πόλεμος.
37. Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις 1923 - σήμερα.
38. Το Κυπριακό Ζήτημα.
39. Οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και την Ρωσία.
40 Σχέσεις Ελλάδας-Βαλκανικών κρατών (διμερείς-πολυμερείς).
41. Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία, την Μέση Ανατολή και τις Αραβικές Χώρες.

Γενικό και Ειδικό Διεθνές Δίκαιο (γραπτή και προφορική δοκιμασία):
Στην εξέταση του Γενικού και Ειδικού Διεθνούς Δικαίου προέχει η αξιολόγηση του υποψηφίου ως προς τη γνώση των ζητημάτων του εξεταζόμενου αντικειμένου και τις εφαρμογές του με τις πτυχές της διπλωματικής υπηρεσίας, καθώς και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ειδικότερα, τα οποία ζητήματα άπτονται των καθηκόντων των διπλωματικών υπαλλήλων κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους στο Υπουργείο Εξωτερικών.
i) Γραπτή δοκιμασία: Η γραπτή δοκιμασία στο μάθημα αυτό συνίσταται σε επεξεργασία από τους υποψηφίους φακέλου σχετικού με το Γενικό και Ειδικό Διεθνές Δίκαιο. Ο φάκελος αποτελείται από ένα ή περισσότερα κείμενα (ιδίως έγγραφα, αποφάσεις ή ψηφίσματα διεθνών οργανισμών, διεθνείς συμβάσεις δικαστικές αποφάσεις) και έναν αριθμό ερωτήσεων σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Για την δοκιμασία αυτή παραχωρείται χρόνος (3) ωρών.
ϋ)  Προφορική  δοκιμασία.  Οι  υποψήφιοι  καλούνται  να αναπτύξουν ένα θέμα Γενικού και Ειδικού Διεθνούς Δικαίου που τους υποβάλλεται υπό μορφή ερωτήσεων από τον εξεταστή του μαθήματος όπως περιγράφεται στο άρθρο 11 του παρόντος.

Εξεταστέα ύλη:
1. Πηγές του Διεθνούς Δικαίου.
α) Το διεθνές έθιμο (διαμόρφωση, διαπίστωση, διεθνής πρακτική).
β) Οι διεθνείς συνθήκες (Το δίκαιο των διεθνών συνθηκών σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βιέννης του 1969).
γ) Γενικές αρχές του δικαίου - επικουρικές πηγές (στοιχεία).
2. Σχέσεις διεθνούς και εσωτερικού δικαίου.
α) Οι σχέσεις διεθνούς και εσωτερικού δικαίου, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
β) Οι σχέσεις διεθνούς και εσωτερικού δικαίου, σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα (σχετικές διατάξεις του Συντάγματος - νομολογία ελληνικών δικαστηρίων - η έννοια της νομοθετικής κύρωσης των διεθνών συνθηκών διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής).
3.  Οι  αρμοδιότητες  των  πολιτειακών  οργάνων  στις  εξωτερικές σχέσεις σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα.
4. Κράτος - έδαφος (Το έδαφος ως συστατικό στοιχείο του κράτους - Ο λαός - Η έννοια της εδαφικής κυριαρχίας. Η έννοια της κρατικής αρμοδιότητας (νομοθετική -δικαιοδοτική - εκτελεστική) - Τρόποι κτήσεως εδάφους - Περιορισμοί της εδαφικής κυριαρχίας - Η έννοια της εδαφικής  ακεραιότητας  Η  αρχή  της  αυτοδιάθεσης:  η  σχέση της με την εδαφική ακεραιότητα.
5. Αναγνώριση. (Ο θεσμός της αναγνώρισης εννόμων καταστάσεων στο διεθνές δίκαιο. Αναγνώριση κράτους, αναγνώριση  κυβερνήσεων,  αναγνώριση  εμπολέμων.  Η μονομερής και η θεσμική μη αναγνώριση κράτους. Η Υποχρεωτική μη αναγνώριση οντότητας ως κράτους από το Συμβούλιο Ασφαλείας/ΗΕ).
6. Διπλωματικές και προξενικές σχέσεις (Η Σύμβαση της Βιέννης του 1961 για τις διπλωματικές σχέσεις και η Σύμβαση της Βιέννης του 1963 για τις προξενικές σχέσεις).
7. Ετεροδικία του κράτους.
8. Η Διπλωματική προστασία ως θεσμός του διεθνούς δικαίου.
9.  Οι  διεθνείς  οργανισμοί  (εννοιολογικά  χαρακτηριστικά των διεθνών Οργανισμών τυπολογία των διεθνών οργανισμών - σύσταση και διάλυση των διεθνών οργανισμών  -  νομική  προσωπικότητα  των  διεθνών  Οργανισμών - ιδιότητα μέλους διεθνούς Οργανισμού - λήψη αποφάσεων εξωτερικές σχέσεις διεθνών Οργανισμών - ασυλίες και προνόμια των διεθνών Οργανισμών).
10.  Ο  Οργανισμός  Ηνωμένων  Εθνών  (HE)  (θεσμική  οργάνωση λειτουργία - αρμοδιότητες - κύριες δραστηριότητες). Το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών (στοιχεία). Τα όργανα των HE, οι εξουσίες τους: Η Γενική Συνέλευση, το Συμβούλιο Ασφαλείας, το Διεθνές Δικαστήριο και ο Γενικός Γραμματέας.
11. Το άτομο ως φορέας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στο διεθνές δίκαιο.
α. Η διεθνής και η περιφερειακή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
β. Μειονότητες.
γ. Πρόσφυγες
δ. Μετανάστες
ε.  Τα  άτομα  ως  φορείς  υποχρεώσεων  (πειρατεία  -  δουλεμπόριο - τρομοκρατία διακίνηση ναρκωτικών) - Η διεθνής ευθύνη των ατόμων (εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας - εγκλήματα κατά της ειρήνης - εγκλήματα πολέμου). Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ο θεσμός της έκδοσης (στοιχεία).
12. Το σύγχρονο διεθνές δίκαιο της θάλασσας, σύμφωνα με την Σύμβαση των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (Η Τρίτη Συνδιάσκεψη των Η.Ε.- Το πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης των Η.Ε. για το δίκαιο της Θάλασσας - η ελληνική επικύρωση και ο κυρωτικός νόμος - Οι αρμοδιότητες του παράκτιου κράτους στις θαλάσσιες και υποθαλάσσιες ζώνες - Οι γραμμές βάσης (φυσική ακτογραμμή-ευθείες γραμμές βάσης) - Τα εσωτερικά ύδατα - Αιγιαλίτιδα ζώνη - Η συνορεύουσα ζώνη - Τα διεθνή στενά - Η έννοια του αρχιπελαγικού κράτους - Η Υφαλοκρηπίδα - Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη - Το καθεστώς των νήσων - Η Ανοικτή θάλασσα - Ο διεθνής βυθός (Περιοχή) - Οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών - Περίκλειστα κράτη - Προστασία θαλασσίου περιβάλλοντος (στοιχεία) - Η ελληνοτουρκική διαφορά σχετικά με την υφαλοκρηπίδα στο Ανατολικό Αιγαίο (Η δικαιοδοτική και πολιτική διαδικασία 1975 - 1978. Η διάταξη και η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου) Το Δικαιοδοτικό Σύστημα Επίλυσης των Διαφορών ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης του Δικαίου Θάλασσας. Οι Ελληνικές επιφυλάξεις.- Το σύγχρονο διεθνές δίκαιο του αέρα (Σύμβαση Σικάγου 1944, ρυθμίσεις Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO), εθνικός εναέριος χώρος, FIR (στοιχεία).
13. Ο θεσμός της διεθνούς ευθύνης (Έννοια της διεθνούς άδικης πράξης και διάκριση από την έννοια του διεθνούς εγκλήματος - Λόγοι δημιουργίας διεθνούς ευθύνης - Λόγοι που αποκλείουν την διεθνή ευθύνη με έμφαση στα αντίμετρα Προϋποθέσεις ύπαρξης διεθνούς ευθύνης - Πολιτειακό όργανα, των οποίων οι πράξεις προκαλούν διεθνή ευθύνη. Διεθνής ευθύνη από πράξεις ιδιωτών - Οι συνέπειες της διεθνούς ευθύνης - Η κωδικοποιητική προσπάθεια της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου των Η.Ε.).
14. Η απαγόρευση χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις. Οι εξαιρέσεις (Συλλογική ασφάλεια σύμφωνα με τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, με έμφαση στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Ασφαλείας). Το Κεφάλαιο VII του Χάρτη/ΗΕ και το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας.
15. Το διεθνές δίκαιο των ενόπλων συγκρούσεων.
α) Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (στοιχεία).
β) Ο θεσμός της ουδετερότητας στο δίκαιο των ενόπλων συγκρούσεων.
16. Η ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών: Πολιτικές και νομικές μέθοδοι - Έννοιες διαπραγμάτευσης, καλών υπηρεσιών, μεσολάβησης, συνδιαλλαγής - Διεθνή δικαιοδοτικά όργανα - Διεθνής διαιτησία - Πρόσβαση των διαδίκων. Η Προαιρετική ρήτρα της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου και οι Ελληνικές επιφυλάξεις.

Διεθνείς Σχέσεις και Πολιτική (γραπτή και προφορική δοκιμασία):
i) Γραπτή δοκιμασία. Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικής. Για τη δοκιμασία αυτή παραχωρείται χρόνος (3) ωρών.
ii) Προφορική δοκιμασία. Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικής υπό μορφή ερωτήσεων.

Εξεταστέα ύλη:
1) Το Κράτος-Έθνος (Ο Εθνικισμός - Ισχύς και δυνατότητες των Κρατών - Εθνών. Εθνικά και άλλα συμφέροντα).
2) Εξωτερική Πολιτική και διαδικασία λήψης αποφάσεων. Διπλωματία.
3) Ο Πόλεμος και τα αίτια του (είδη πολέμων, έλεγχος των εξοπλισμών).
4) Σύστημα ισορροπίας ισχύος.
5) Θεωρητικές Σχολές Σκέψης των Διεθνών Σχέσεων: ρεαλισμός,  ιδεαλισμός,  θεωρία  καθεστώτων,  θεωρία  επίλυσης συγκρούσεων.

Ιστορική, Θεσμική και Πολιτική Διάσταση της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (γραπτή και προφορική δοκιμασία):
i) Γραπτή δοκιμασία. Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα Ιστορικής, Θεσμικής και Πολιτικής Διάστασης της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Για τη δοκιμασία αυτή παραχωρείται χρόνος (3) ωρών.
ii) Προφορική δοκιμασία. Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα Ιστορικής, Θεσμικής και Πολιτικής Διάστασης της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης υπό μορφή ερωτήσεων.

Εξεταστέα ύλη:
1) Από το σχέδιο Μάρσαλ στην ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
2) Από την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έως την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη.
3) Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη - Μάαστριχτ - Άμστερνταμ.
α) Διακυβερνητισμός και υπερεθνικότητα.
β) Διεύρυνση και εμβάθυνση.
4) Ευρωπαϊκές Κοινότητες - Ευρωπαϊκή Ένωση. Σκοποί, θεσμική διάρθρωση, μηχανισμοί λήψης αποφάσεων, επιμερισμός αρμοδιοτήτων με κράτη-μέλη.
5) Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ). Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Συνεργασία στους τομείς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.
6) Η Συνθήκη Schengen. Η Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια και οι νέες πολιτικές.
7)  Οι  εξωτερικές  σχέσεις  της  Ευρωπαϊκής  Ένωσης.  Προοπτικές για νέα διεύρυνση. Προβλήματα, συνέπειες.
8) Η κρίση στην ευρωζώνη και η διαχείρισή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
9) Η κρίση χρέους και η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
10) Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα/Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συνέπειες της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προβλήματα, προοπτικές.
11)  Προσφυγικό  -  Μεταναστευτικό  και  Ευρωπαϊκή  Ένωση.

Πολιτική Οικονομία, Δημόσια Οικονομία και Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις (γραπτή και προφορική δοκιμασία):
i) Γραπτή δοκιμασία. Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν ένα θέμα Πολιτικής Οικονομίας ή Δημόσιας Οικονομίας και ένα θέμα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Για τη δοκιμασία αυτή παραχωρείται χρόνος τριών (3) ωρών.
ii) Προφορική δοκιμασία: Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν:
α) ένα θέμα από την Πολιτική Οικονομία ή τη Δημόσια Οικονομία και β) ένα θέμα από τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις που τους υποβάλλονται υπό μορφή ερωτήσεων.

Εξεταστέα ύλη:
α) Από την Πολιτική Οικονομία:
1. Το οικονομικό πρόβλημα - αιτία της οικονομικής δραστηριότητας.

2. Μορφές οικονομικής οργάνωσης.
3. Ο μηχανισμός των τιμών, τιμές υλικών αγαθών, τιμές συντελεστών παραγωγής.
4. Μορφές αγοράς (πλήρης ανταγωνισμός, μονοπώλιο, ολιγοπώλιο).
5. Σχηματισμός των τιμών, ζήτηση-προσφορά.
6. Κόστος παραγωγής.
7. Εθνικό προϊόν και εθνικό εισόδημα.
8. Κατανάλωση, αποταμίευση, επένδυση, πολλαπλασιαστής.
9. Απασχόληση.
10. Πληθωρισμός και αντιπληθωρισμός, οικονομικές διακυμάνσεις.
11. Θεωρία του χρήματος (εσωτερική - εξωτερική αξία του χρήματος, νομισματικά συστήματα κ.λπ.).
12. Διεθνείς νομισματικές σχέσεις και η εξέλιξή τους.
13. Διεθνές εμπόριο, (βασικές έννοιες, νόμος συγκριτικού κόστους, θεωρία των διεθνών συναλλαγών).
14. Οικονομικές ενώσεις.
15. Εφαρμοσμένη οικονομική.
16. Αντικείμενο της οικονομικής πολιτικής: οργάνωση της οικονομίας, οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη, δημοσιονομική πολιτική, γεωργική πολιτική, βιομηχανική  πολιτική,  πολιτική  απασχόλησης,  πληθωρισμός,  κοινωνική  πολιτική,  συναλλαγματική  πολιτική,  νομισματική-πιστωτική πολιτική, πολιτική ανταγωνισμού, χρηματιστήριο.
17. Ελληνική οικονομία: εθνικό προϊόν και εθνικό εισόδημα, απασχόληση, πληθωρισμός, ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, διάρθρωση εξωτερικού εμπορίου.

β) Από τη Δημόσια Οικονομία:
1. Οικονομικές λειτουργίες του κράτους.
2. Μέγεθος του δημοσίου τομέα.
3. Κρατικός προϋπολογισμός.
4. Κατηγορίες φόρων.
5. Φορολογική εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
6. Δημόσιος δανεισμός.
7. Δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί.
8. Κρατικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις.
9. Δημοσιονομικό έλλειμμα και δημόσιο χρέος.
γ) Από τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις: Το νομικό και θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης παγκόσμιας οικονομίας:
1. Η GATT και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου και οι αρχές της, το σύστημα επίλυσης διαφορών.
2.  Προβληματική  της  διεθνούς  ανάπτυξης,  η  Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, η αναπτυξιακή βοήθεια, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
3. Διακίνηση κεφαλαίων και άμεσες επενδύσεις, πολυεθνικές επιχειρήσεις, (χαρακτηριστικά τους και σύγχρονος ρόλος), πρόσφατες τάσεις ελευθέρωσης και προστασίας των επενδύσεων.
4. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα και η διεθνής αντιμετώπισή τους.

2. ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Στοιχεία Αρχαίου Ελληνικού, Βυζαντινού και Νεοελληνικού πολιτισμού (προφορική δοκιμασία)

Εξεταστέα ύλη:
α. Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός
1. Προϊστορική και πρωτοϊστορική εποχή (Αιγαιακός πολιτισμός, Μινωικός πολιτισμός).
2.  Η  προκλασσική  εποχή  (Ομηρικά  έπη  -  Ησίοδος.  Ο πολιτισμός των Μυκηνών. Προσωκρατικοί φιλόσοφοι).
3. Κλασικοί χρόνοι.
i) Γραμματεία-Τέχνες (φιλόσοφοι, ιστοριογράφοι, ρήτορες/ τραγικοί ποιητές. Μνημεία αρχιτεκτονικής, γλυπτική, ζωγραφική).
ii)  «Πόλις»  -  πολιτεύματα.  Κοινοί  δεσμοί  Ελλήνων.  (Αμφικτυονίες μαντεία, αθλητικοί αγώνες, γλυπτά, θρησκεία).
4. Ελληνιστική εποχή (πολιτική και πολιτισμική εξάπλωση του Ελληνισμού. Τέχνες. Φιλοσοφικές Σχολές).
5. Το τέλος του αρχαίου ελληνικού κόσμου (Ελλάδα - Ρώμη. Συμβολή της Ελληνικής φιλοσοφίας και τέχνης στην πολιτιστική ανάπτυξη των Ρωμαίων. Επιδράσεις της ελληνικής σκέψης στους Άραβες).
β. Βυζαντινός Πολιτισμός
1. Ελληνισμός και χριστιανισμός (σύγκρουση και σύνθεση). Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας. Η οργάνωση της Εκκλησίας Οι αιρέσεις.
2. Το Βυζάντιο και η ελληνική γραμματεία.
3. Η Βυζαντινή τέχνη και μουσική.
4. Ιστορία των ιδεών και γραμματεία κατά τους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου (11ος- 15ος αιώνας).
γ. Νεοελληνικός Πολιτισμός
1. Η διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης.
2.  Η  περίοδος  της  δουλείας  (Σχολεία  και  κοινοτική  παράδοση - Ο λαϊκός πολιτισμός. Η Κρητική Σχολή ζωγραφικής. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος).
3. Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός.
4. Τέχνες και πολιτισμός κατά τον 19ο αιώνα. (Οι λογοτεχνικές «Σχολές», οι μεγάλοι πεζογράφοι. Η ζωγραφική. Το Θέατρο).
5. Η πολιτιστική παρουσία των Ελλήνων κατά τον 20ο αιώνα (αρχιτεκτονική, ζωγραφική, μουσική).
6. Νεοελληνική ποίηση και πεζογραφία (19ος - 20ος αιώνας). Το Δημοτικό τραγούδι.

Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο (προφορική δοκιμασία)
Εξεταστέα ύλη;
Στοιχεία Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου: Ιθαγένεια, δημόσια τάξη, κατάσταση αλλοδαπών. Η κατοικία και η διαμονή ως συνδετικά στοιχεία και ειδικότερα ως προς το δίκαιο που πρέπει να εφαρμόζεται ιδιαίτερα στις περιπτώσεις οικογενειακών και κληρονομικών σχέσεων.

Ναυτικό δίκαιο (προφορική δοκιμασία)
Εξεταστέα ύλη:
1.  Έννοια  του  πλοίου  και  του  πλωτού  ναυπηγήματος και σημασία αυτής - ελληνική εθνικότητα πλοίων - εμπράγματο καθεστώς του πλοίου (ιδίως, κυριότητα και υποθήκη) - ναυτιλιακά έγγραφα του πλοίου.
2. Προσωπικό των πλοίων και πλωτών ναυπηγημάτων (σύμβαση ναυτολόγησης πλοιάρχου, εξουσίες και καθήκοντα του πλοιάρχου, σύμβαση ναυτολόγησης μέλους πληρώματος, δικαιώματα και υποχρεώσεις των μελών του πληρώματος, κρατική ρύθμιση της σύμβασης ναυτολόγησης
3.  Ασφάλεια  πλοίων  και  ναυσιπλοΐας  (νομοθετικές  πηγές (εσωτερικές και διεθνείς) -επιθεωρήσεις πλοίων - νηογνώμονες - εξουσίες κράτους σημαίας και παρακτίου κράτους).
4. Θαλάσσια αρωγή (έννοια, δικαιώματα παρακτίου κράτους υποχρέωση παροχής αρωγής).
5. Ναυάγια (παροχή βοήθειας σε ναυαγήσαντα πλοία, προστασία ναυαγίων) - ναυτικά ατυχήματα με ή χωρίς θαλάσσια ρύπανση (εξουσίες και καθήκοντα Προξενικής Αρχής).

Παγκόσμια γεωγραφία (προφορική δοκιμασία)
Εξεταστέα ύλη:
Φυσική, πολιτική, και οικονομική παγκόσμια γεωγραφία και ιδιαίτερα της Ελλάδος των βαλκανικών χωρών, της Μεσογείου και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χρήση  Ηλεκτρονικών Υπολογιστών
Εξέταση σε:
1.  Χρήση  ηλεκτρονικού  υπολογιστή  και  διαχείριση  αρχείων.
2.  Πληκτρολόγηση  και  επεξεργασία  κειμένου  στην  ελληνική και αγγλική γλώσσα.
3. Υπολογιστικά φύλλα.
4.  Υπηρεσίες  διαδικτύου  (πρόγραμμα  περιήγησης  ιστοσελίδων, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο).
5. Παρουσιάσεις.
6. Αναζήτηση και διασταύρωση πληροφοριών μέσω διαδικτύου.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία για τις Εισαγωγικές Εξετάσεις στη Διπλωματική Ακαδημία.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Α) Γενικά
• Best, A., Hanhimaki, J., Maiolo, J.A. & Schulze, K.E. (2015) International History of theTwentieth Century and Beyond. 3rd edition.  London: Routledge.
• Lindemann, S.A. (2014) Ιστορία της Νεότερης Ευρώπης. Από το 1815 μέχρι σήμερα. Μετάφραση Ε.Γ. Χρηστίδης. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
• Renouvin, P. & Duroselle J.B. (1966) Introduction à l’histoire desrelations internationales. Paris: Armand Colin.
• Θεοδωρόπουλος, Β. (1998) Οι Τούρκοι και εμείς. Αθήνα: Εκδόσεις Φυτράκη.

Β) Από το Συνέδριο της Βιέννης μέχρι το 1945
•  Bell, P.M.H. (2002) Τα αίτια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Μετάφραση Λ. Χασιώτης. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
•  Carr, E.H. (1952) International relations between the two World Wars, 1919-1939. London: Palgrave Macmillan.
• Dakin, D. (1998) Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923. Μετάφραση Α. Ξανθόπουλος. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.
•  Evans, J.R. (2018) Η επιδίωξη της ισχύος. Ευρώπη, 1815-1914. Μετάφραση Ε. Αστερίου.  Αθήνα: Εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
•  Kershaw, I. (2016) Στην κόλαση των δύο πολέμων. Ευρώπη, 1914-1949. Μετάφραση Ε. Αρσενίου. Αθήνα: Εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
•  Langer, W. (1951) The diplomacy of imperialism, 1890-1902. New York: Knopf.

•  Murray, Williamson και Millet A. P., (2000) A War to be Won: Fighting the Second World War. Cambridge, Mass and London: The Belknap Press of Harvard University Press.
•  Taylor, A.P.J. (1954) The struggle for mastery in Europe, 1848-1918. Oxford: Clarendon.
•  Διβάνη, Λ. (1995) Ελλάδα και Μειονότητες. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
•  Δημητρακόπουλος, Η. (1991) Τα χερσαία σύνορα της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις  ΙΜΧΑ.
•  Κλάψης, Α. (2019) Πολιτική και διπλωματία της ελληνικής εθνικής ολοκλήρωσης, 1821- 1923. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
•  Κοραντής, Ι. (1996) Διπλωματική Ιστορία της Ευρώπης, 1919-1945. 2 τόμοι. Αθήνα: Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις.

• Λάσκαρης, Σ.Θ. (1954) Διπλωματική Ιστορία της συγχρόνου Ευρώπης, 1914-1939, Θεσσαλονίκη: Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών.
•  Ρούκουνας, Ε. (1976) Διπλωματική Ιστορία, 19ος αιώνας. Αθήνα.
•  Ρούκουνας, Ε. (1983) Εξωτερική πολιτική 1914-1923. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
•  Σβολόπουλος, Κ. (1992) Η ελληνική εξωτερική πολιτική, 1900-1945. Αθήνα: Εκδόσεις  Εστία. 

• Στεφανίδης, Ι. (1997) Τελευταίος Ευρωπαϊκός Αιώνας. Διπλωματία και Πολιτική των Δυνάμεων 1871-1945. Αθήνα: Εκδόσεις Προσκήνιο.
•  Χριστοδουλίδης, Θ. (2004) Διπλωματική Ιστορία Τριών Αιώνων. Β΄ τόμος. Από την Βιέννη στις Βερσαλλίες 1815-1919. Αθήνα: Εκδόσεις Σιδέρη.
•  Ειδικό αφιέρωμα του περιοδικού Revue d’histoire de la Deuxieme Guerre Mondiale et des conflits contemporains, no 136, octobre 1984, "La Grece dans la deuxieme guerre mondiale". 

Γ. Από το 1945 μέχρι σήμερα
•  Gaddis, J.L. (2018) Ο Ψυχρός Πόλεμος. Μετάφραση Ρ. Γεωργιάδου. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
•  Gaddis, J.L. (2005) Strategies of Containment: a Critical Appraisal of Postwar American National Security Policy, Oxford: Oxford University Press.
•  Haslam, J. (2011) Russia’s Cold War: from the October Revolution to the Fall of the Wall, New Haven: Yale University Press.
•  Kofos, Ε. (1991) Nationalism and Communism in Macedonia. New York: Aristide D. Caratzas.
• Trachtenberg, M. (1999) A Constructed Peace: the Making of the European Settlement, 1945-1963, Princeton, NJ: Princeton University Press.
•  Westad, O.A. (2007) The Global Cold War. Cambridge: Cambridge University Press.
•  Κίσινγκερ, Χ. (1995) Διπλωματία. Μετάφραση Γ. Κοβαλένκο. Αθήνα: Εκδόσεις Λιβάνη.
•  Κούτσης, Α. (1995) Μέση Ανατολή, Διεθνείς Σχέσεις και πολιτική ανάπτυξη. Αθήνα  Εκδόσεις Παπαζήση.
• Μπότσιου, Κ. και Βαληνάκης, I. (2000) Διεθνείς σχέσεις και στρατηγική στην πυρηνική εποχή. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Παρατηρητής.
•  Ροζάκης, Χ. (1987) Η ελληνική εξωτερική πολιτική και οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Αθήνα: Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.
•  Σβολόπουλος, Κ. (2001) Η ελληνική εξωτερική πολιτική, 1945-1981. Β΄ τόμος. Αθήνα: Εκδόσεις Εστία.
•  Συρίγος, Α. (2015) Ελληνοτουρκικές Σχέσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη

•  Χατζηβασιλείου, Ε. (2001) Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
•  Χατζηβασιλείου, Ε. (2009) Στα σύνορα των κόσμων: η Ελλάδα και ο Ψυχρός Πόλεμος, 1952-1967. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
•  Συλλογικό έργο (1991) Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, 1923-1987. Αθήνα: Εκδόσεις Γνώση.
•  Συλλογικό έργο (1994) Βαλκάνια: Από τον διπολισμό στην νέα εποχή. Αθήνα: Εκδόσεις Γνώση.

ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
•  Aust, A. (2006) Handbook of International Law. Cambridge: Cambridge University Press.
•  Buergenthal, T. & Murphy, S. (2019) Public International Law. 6th edition. St. Paul: West Academic.
•  Cassese, Α. (2012) Διεθνές Δίκαιο. Μετάφραση Γ. Σαριδάκης. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
•  Crawford, J. (2019) Brownlie’s Principles of Public International Law. 9th edition. Oxford: Oxford University Press.
•  Crawford, J. (2014) Chance, Order. Change: The Course of International Law, General Course on Public International Law. The Pocket Books of The Hague Academy of International Law. Leiden: Brill Nijhoff.
•  Crawford, J. (2006) The Creation of States in International Law. Oxford: Oxford University Press.
•  Evans, M. (ed.) (2018) International Law. Oxford: Oxford University Press.
•  Klabbers, J. (2014) International Law. 5th printing. Cambridge: Cambridge University Press

•  Lowe, V. (2007) International Law. Oxford: Clarendon.
•  Nguyen, Q.D., Daillier, P., Forteau, M., Pellet, A. & Müller, D. (2009) Droit international public. Paris: LGDJ.
•  Simma, B., Mosler, H., Randelzhofer, A., Tomuschat, C. & Wolfrum, R. (eds.) (2002) The Charter of the United Nations, A Commentary. 2nd edition. Two volumes. Oxford: Oxford University Press.
•  Shaw, M. (2021) International Law. Cambridge: Cambridge University Press.
•  Αντωνόπουλος, Κ. και Μαγκλιβέρας, Κ. (επιμ.). (2017) Το Δίκαιο της Διεθνούς Κοινωνίας.3 έκδοση. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.
•  Ιωάννου, Κ., Οικονομίδης, Κ., Ροζάκης, Χ. και Φατούρος, Α. (1988) Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Η Θεωρία των Πηγών. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
•  Ιωάννου, Κ. και Στρατή, Α. (2013) Δίκαιο της Θάλασσας. 4η έκδοση. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.
•  Νάσκου-Περράκη, Π., Αντωνόπουλος, Κ. και Σαρηγιαννίδης, Μ. (2019) Διεθνείς Οργανισμοί. 2η έκδοση. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
•  Ρούκουνας, Ε. (2021) Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο. 4η έκδοση. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.
•  Χατζηκωνσταντίνου, Κ., Αποστολίδης, Χ. και Σαρηγιαννίδης, Μ. (2014) Θεμελιώδεις Έννοιες στο Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο. 2η
έκδοση. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
• Allison, G. (2020) Σε Τροχιά Πολέμου. Μετάφραση Λ. Μακροπούλου. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
• Daugherty, J., & Pfaltzgraff R. (1992) Ανταγωνιστικές Θεωρίες Διεθνών Σχέσεων. 2 τόμοι. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Heywood, A. (2013) Διεθνείς σχέσεις και πολιτική στην παγκόσμια εποχή. Μετάφραση Χ. Φραγκονικολόπουλος και Φ. Προέδρου. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
• Hill, C. (2017) Η εξωτερική πολιτική τον 21ο αιώνα. Μετάφραση Π. Σουλτάνης και Γ. Κυριακόπουλος. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
• Hudson, V.M. (2017) Ανάλυση εξωτερικής πολιτικής. Μετάφραση Α. Κλάψης. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
• Jackson, R. & Sorensen, G. (2006) Θεωρία και Μεθοδολογία Διεθνών Σχέσεων. Μετάφραση Χ. Κωνσταντινίδης. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
• Kedourie, Ε. (2005) Ο Εθνικισμός. Μετάφραση Σ. Μαρκέτος. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.

• Pevehouse, J. & Goldstein J. (2021) Διεθνείς Σχέσεις. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Τζιόλα.
• Waltz, K. (2011) Θεωρία Διεθνούς Πολιτικής. Μετάφραση Κ. Κολιόπουλος. Αθήνα: Εκδόσεις Ποιότητα.
• Αθανασοπούλου, Ε., Τσαρδανίδης, Χ. και Φακιολάς, Ε. (επιμ.) (2021) Ελληνική Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας. Επιλογές & Προσδοκίες στον 21ο Αιώνα. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Γκόφας, Α., Ευαγγελόπουλος, Λ.Γ. και Κοππά, Μ. (επιμ.) (2020) Ένας Αιώνας Διεθνών Σχέσεων, 1919-2019. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
• Γκόφας, Α. και Τζιφάκης, Ν. (2017) Θεωρητικές προβολές στη διεθνή πολιτική. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
• Κονδύλης, Π. (2014) Θεωρία του Πολέμου. Αθήνα: Εκδόσεις Θεμέλιο.
• Κουλουμπής, Θ. (1995) Διεθνείς Σχέσεις, Εξουσία και Δικαιοσύνη. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Κώνστας, Δ. και Αρβανιτόπουλος, Κ. (1997) Διεθνείς Σχέσεις: Συνέχεια και Μεταβολή. Αθήνα: Εκδόσεις Σιδέρη.
• Χειλά, Ε. (2013) Οι Διεθνείς Συγκρούσεις στον 21ο αιώνα. Ζητήματα θεωρίας και διαχείρισης. Αθήνα: Εκδόσεις Ποιότητα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

• BeggD., DomburschR., FischerS., Εισαγωγή στην Οικονομική,εκδ. Κριτική, Αθήνα, 2006
• Cohen Benjamin J.,International Political Economy: An Intellectual History, Princeton University press, 2008.
• CohnT.,Διεθνής Πολιτική Οικονομία, εκδ. Gutenberg, 2009.
• DueJ., FrielanderD.,Δημόσια Οικονομική,εκδ. Gutenberg, Αθήνα2010.
• GilpinR., Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία, Εκδ. Ποιότητα, 2007.
• HillmanA., Δημόσια Οικονομική και Δημόσια Πολιτική, εκδ. Παπαζήση, 2013
• IsonS., Εισαγωγή στην Οικονομική, εκδ. Κλειδάριθμος, 2008.
• KrugmanP., ObstfeldM., Διεθνής Οικονομική, εκδ. Κριτική, Αθήνα, 2011.
• KrugmanP., WellsR., Μακροοικονομική, εκδ. Επίκαιρο, Θεσσαλονίκη, 2009.
• O’ BrienR., MarcW.,Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 2009.
• NorthD., Θεσμοί, Θεσμική Αλλαγή και Οικουμενική Επίδοση, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 2006
• PikettyT., Το Κεφάλαιο τον 21οΑιώνα, εκδ. Πόλις, Αθήνα 2014.
• RosenH., -GayerT., Δημόσια Οικονομική, εκδ. Κριτική, Αθήνα 2009.
• StrangeS., Η Υποχώρηση του Κράτους: Η Διάχυση της Εξουσίας στην Παγκόσμια Οικονομία,εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 2004.
• Καράγιωργας Δ., Οι Δημοσιονομικοί Θεσμοί, εκδ.Παπαζήση, 1981. 

ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ
• Giddens, A. (2014) Turbulent and Mighty Continent, What future for Europe. London: Polity.
• Middelaar, L. (2013) The Passage to Europe, How a Continent Became a Union, London: Yale University Press.
• Nugent, N. (2012) Πολιτική και διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετάφραση Ι. Τσολακίδου. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλα.
• Telo, M. (2012) Η Ευρωπαϊκή Θεώρηση των Διεθνών Σχέσεων. Μετάφραση Ν. Ζαρταμόπουλος. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Wallace, H., Pollack, M. & Young, A. (2010) Policy-Making in the European Union. 6th edition. Oxford: Oxford University Press.
• Βέρνυ, Σ. και Κόντης, Α. (2017) Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση. Οι πολλαπλές κρίσεις και οι προκλήσεις του μέλλοντος. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Ιωακειμίδης, Π.Κ. (2010) Η Συνθήκη της Λισσαβώνας. 2η έκδοση. Αθήνα: Εκδόσεις Θεμέλιο.
• Ιωακειμίδης, Π.Κ. (2007) Η Θέση της Ελλάδας στο Διεθνές, Περιφερειακό και Ευρωπαϊκό Σύστημα. Αθήνα: Εκδόσεις Θεμέλιο.
• Κοππά, Μ. (2017) Η Κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας. Η Ιστορία, οι Θεσμοί, οι Στρατηγικές. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
• Λιαργκόβας, Π. και Παπαγεωργίου, Χ. (2021) Το ευρωπαϊκό φαινόμενο. Η ενοποίηση και οι προσπάθειες υλοποίησης της ιδέας. 3η  έκδοση. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Τζιόλα.
• Μαραβέγιας, Ν, (2008) Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον.ΝΑθήνα: Εκδόσεις Θεμέλιο.
• Μαραβέγιας, Ν. (επιμ.) (2016) Ευρωπαϊκή Ένωση: Δημιουργία, Εξέλιξη, Προοπτικές. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
• Μπλαβούκος, Σ., Μπουραντώνης, Δ. και Τσάκωνας, Π. (επιμ.) (2019) Εξωτερικές Σχέσεις της ΕΕ. Αθήνα: Εκδόσεις Σιδέρη.
• Ντάλης, Σ. (2013) Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Πολυμερής Διαχείριση της Παγκοσμιοποίησης. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Πλιάκος, Α. (2018) Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεσμικό και Ουσιαστικό. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
• Begg, D., Dombursch, R. & Fischer, S. (2006) Εισαγωγή στην Οικονομική. Μετάφραση Σ. Πανταζίδης, Ν. Ρούσσος και Α. Σακκά. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
• Cohen B.J., (2008) International Political Economy: An Intellectual History. Princeton University Press.
• Cohn, T. (2009) Διεθνής Πολιτική Οικονομία. Μετάφραση Ν. Λούντος. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
• Due, F.J. & Frielander, A.F. (2010) Δημόσια Οικονομική. Μετάφραση Θ. Μπένος. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
• Gilpin, R. (2009) Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία. Μετάφραση Η. Στρόϊκου. Αθήνα: Εκδόσεις Ποιότητα.
• Hillman, A. (2013) Δημόσια Οικονομική και Δημόσια Πολιτική. Μετάφραση Ρ. Κολαΐτη. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Ison, S. (2008) Εισαγωγή στην Οικονομική. Μετάφραση Α. Σοκοδήμος. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
• Krugman, P. & Obstfeld, M. (2011) Διεθνής Οικονομική. Μετάφραση Γ. Δουλφής, Σ. Πανταζίδης και Γ. Λαντούρης. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
•  Krugman, P. & Wells, R. (2009) Μακροοικονομική. Μετάφραση Α. Μεταξάς. ΑθήναΘεσσαλονίκη: Εκδόσεις Επίκεντρο.
•  North, D. (2006) Θεσμοί, Θεσμική Αλλαγή και Οικουμενική Επίδοση. Μετάφραση Μ. Πυλαρινού. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
•  O’ Brien, R. & Marc, W. (2009) Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία. Μετάφραση Η. Στρόϊκου. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
•  Piketty, T. (2014) Το Κεφάλαιο τον 21ο Αιώνα. Μετάφραση Ε. Παπαδάκη. Αθήνα: Εκδόσεις Πόλις.
•  Rosen, H. & Gayer, T. (2009) Δημόσια Οικονομική. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
•  Stiglitz, J.Ε. & Walsh, C.Ε. (2009) Αρχές της Μακροοικονομικής. Μετάφραση Τ. Πλυτά. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Strange, S. (2004) Η Υποχώρηση του Κράτους: Η Διάχυση της Εξουσίας στην Παγκόσμια Οικονομία. Μετάφραση Κ. Καπερναράκου. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
•  Καράγιωργας, Δ. (1981) Οι Δημοσιονομικοί Θεσμοί. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Α) Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός
• Firedell, E. (2013) Πολιτιστική Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας. Μετάφραση Δ. Κούρτοβικ. Αθήνα: Εκδόσεις Μοτίβο.
• Σίτου, Κ.Σ. (1981-ανατυπ.). Ιστορία του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού. Ιωάννινα.

• Συλλογικό έργο (1970-ανατυπ.) Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. σελ. 132-342 (αιγαιϊκός πολιτισμός, μινωικός, μυκηναϊκός και κυπριακός πολιτισμός της μυκηναϊκής περιόδου διαφόρων ελλήνων συγγραφέων).
• Συλλογικό έργο (1976) Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. σελ. 392-427 (Η οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού) και σελ. 519-559.
• Ζηζιούλας, Δ.Ι. (2008) Ελληνισμός και Χριστιανισμός. Αθήνα: Αποστολική Διακονία. Α΄ Μέρος (Ο Ελληνισμός στις ιστορικές καταβολές του Χριστιανισμού).

Β) Βυζαντινός πολιτισμός
• Lemerie, P. (2001) Ο πρώτος βυζαντινός ουμανισμός. Μετάφραση Μ. ΝυσταζοπούλουΠελεκίδου. Αθήνα: Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας.
• Ζακυνθηνός, Δ. (1978) Μεταβυζαντινά και Νέα Ελληνικά. Αθήνα: Εκδόσεις Δωδώνη.
• Συλλογικό έργο (1978) Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. Ζ τόμος, σελ. 308-353 (Ανάστος, M.: Πνευματικός βίος και πολιτισμός του Βυζαντίου) και σελ. 357-397 (Γαλάβαρης, Γ.: Πρωτοβυζαντινή Τέχνη).

Γ) Νεοελληνικός πολιτισμός
•  Beaton, R. (1996) Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία. Μετάφραση Ε. Ζούργου και Μ. Σπανάκη. Αθήνα: Εκδόσεις Νεφέλη.
•  Sherrard, P. (1971) Δοκίμια για τον Νεοελληνισμό. Μετάφραση Ν. Γκάτσος. Αθήνα: Εκδόσεις Αθήνα.
•  Πολίτης, Λ. (1979) Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. 2η έκδοση. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.
•  Χατζηδάκης, Μ. (1998) Έλληνες ζωγράφοι μετά την Άλωση (1450-1830), Αθήνα: Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών-Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. τομ. 1-12, σ. 468.
•  Χρήστου, Χ. (1996) Η Νεοελληνική ζωγραφική. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών

ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
• Βρέλλης, Σ. (2008) Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο. 3η έκδοση. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.
• Γραμματικάκη-Αλεξίου, Α., Παπασιώπη-Πασιά, Ζ. και Βασιλακάκης, Ε. (2017) Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο. 6η έκδοση. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
• Παμπούκης, Χ. (2020) Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.
• Παμπούκης, Χ. (2021) Μεθοδολογία ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. 2η έκδοση. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.

ΔΙΚΑΙΟ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
• Παπασιώπη-Πασιά, Ζ. (2011) Δίκαιο Ιθαγένειας. 8η έκδοση. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
 

ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ
• Παπασιώπη-Πασιά, Ζ. (2007) Δίκαιο Καταστάσεως Αλλοδαπών. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
• Ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και λοιπές διατάξεις» (Α΄80).

ΝΑΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
• Αθανασίου, Λ. (2005) Η προβληματική του συνολικού περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις. Αθήνα-Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Σάκκουλα.
•  Αντάπασης Α., Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο (Α’ τόμος) 2005 (Β τομος) 2007, εκδ. Σάκκουλα, 2009.
•  Αντάπασης Α., Θαλάσσια Αρωγή και Διάσωση, 1992.
•  Κοροτζής Ι., Ναυτικό Δίκαιο, τ.1, 2004 τ.2, 2005, τ.3, 2007.
•  Γεωργακόπουλος Λ., Ναυτικό Δίκαιο, εκδ. Σάκκουλα, 2006.
•  Κιάντου-Παμπούκη Α., Ναυτικό Δίκαιο (Α’ τόμος), 2005, (Β’ τόμος), 2007, εκδ. Σάκκουλα.

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
•  Τα αναφερόμενα στο Π.Δ.17/99 κατ΄ιδίαν γνωστικά αντικείμενα περιλαμβάνονται κατά κύριο λόγο στον Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, στον Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου και στις σχετικές με αυτά διεθνείς συμβάσεις, όπως οι διεθνείς συμβάσεις για την ασφάλεια της ζωής στην θάλασσα (SOLAS 1974), για τις γραμμές φόρτωσης (LL 1966), για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία (MARPOL73/78), για τη θαλάσσια  διάσωση (1989), για τη σύγκρουση πλοίων (1910), για την αστική δικαιοδοσία σε περίπτωση σύγκρουσης πλοίων (1952), για την ποινική δικαιοδοσία σε περίπτωση σύγκρουσης πλοίων (1952), για την ευθύνη του πλοιοκτήτη από ζημιές οφειλόμενες σε ρύπανση της θάλασσας από πετρέλαιο (1992), κ.α.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

• The Times Atlases (2021) The Times Reference Atlas of the World. New York: Times
Books.
•  Dital, E., Atelier Cartographik (2019) Cartomania: L' atlas insolite de culture générale.
Paris: Éditions de La Martiniere.
•  Συλλογικό έργο (2022) Le grand atlas géographique Le Monde. Grenoble: Glénat.
•  Van der Wusten, H. & Mamadouh, V. (2020) The Geography of Diplomacy. International
Studies Association and Oxford University Press.
Διαθέσιμο σε: https://doi.org/10.1093/acrefore/9780190846626.013.330
•  Geography Realm (2023) Physical Geography, Human Geography
Διαθέσιμο σε: https://www.geographyrealm.com
•  Flint, C. (2004) The Geography of War and Peace: From Death Camps to Diplomats.
Oxford Scholarship Online.
Διαθέσιμο σε: https://academic.oup.com/book/40850?searchresult=1

• Μinistère de l' Europe et des Affaires étrangères (2023) Cartes – Présentation générale Διαθέσιμο σε: https://www.diplomatie.gouv.fr/fr/archives-diplomatiques/s-orienter-dansles-fonds-et-collections/cartes
•  Μinistère de l' Europe et des Affaires étrangères (2023) Dossiers pays Διαθέσιμο σε: https://www.diplomatie.gouv.fr/fr/dossiers-pays/
•  United Nations (2023) Geospatial, location information for a better world Διαθέσιμο σε: https://www.un.org/geospatial/
•  United Nations (2022) Handbook on Management and Organization of National Statistica Systems.
Διαθέσιμο σε: https://unstats.un.org/capacitydevelopment/handbook/html/topic.htm#t=Handbook%2FCover%2FCover.htm
•  Eurostat (2023) GISCO – the Geographic Information System of the Commission – localize, analyse, visualize Διαθέσιμο σε: https://ec.europa.eu/eurostat/web/gisco
•  Pidwimy, M. & Scott Jones University of British Columbia Okanagan (2018) Fundamentals of Physical Geography 2η έκδοση
Διαθέσιμο σε: http://www.physicalgeography.net/fundamentals/contents.html
•  Wikimedia (2022) Atlas of the European Union  Διαθέσιμο σε: https://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_the_European_Union

Το φροντιστήριο διαθέτει μεγάλη τράπεζα θεμάτων, ΟΛΩΝ των προηγούμενων διαγωνισμών.

Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο

Θέματα προφορικής εξέτασης-Οκτώβριος 2006.

1) Διαφορά μεταξύ αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και υφαλοκρηπίδας. Τι περιλαμβάνει η ΑΟΖ; Νομικό καθεστώς βυθού. Πώς λέγονται τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα.

2) Έννοια εθνικής κυριαρχίας.

3) Ιδιότητα μέλους σε διεθνή οργανισμό. Δικαιώματα, υποχρεώσεις. Πώς αποκτάται η ιδιότητα του μέλους στα πλαίσια του ΟΗΕ;

4) Διεθνές Δικαστήριο Ην. Εθνών. Δικαιοδοτική αρμοδιότητα. Πώς λειτουργεί το σύστημα της ρήτρας;

5) Προστασία θαλάσσιου περιβάλλοντος.

6) Η ανοιχτή θάλασσα.

7) Υποχρέωση ειρηνικής επίλυσης διεθνών διαφορών στο διεθνές δίκαιο (Χάρτης κεφ. 6). Η αρχή αυτή τι αρχή είναι εκτός από συμβατική; Μέσο επίλυσης (Άρθρο 33). Αν δύο κράτη δεν ακολουθήσουν αυτή την αρχή, ποιες είναι οι νομικές συνέπειες; Είναι υποχρεωμένα τα κράτη να επιλέξουν τη σειρά του άρθρου 33;

8) Απαραβίαστο διπλωματικού πράκτορα. Σύμβαση της Βιέννης. Αυτά τα δικαιώματα πού τα βρίσκει κανείς και στη διεθνή νομολογία; Η ετεροδικία από αστική δικαιοδοσία ισχύει και για αυτές τις πράξεις; Η ετεροδικία από μέτρα εκτέλεσης;

9) Σύμβαση Ην. Εθνών 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι επικουρικές πηγές του δικαίου. Ρόλος της θεωρίας. Πότε ο διεθνής δικαστής θα κάνει χρήση των δικαστικών αποφάσεων και σε δεύτερο στάδιο;

10) Εσωτερικά θαλάσσια ύδατα - Όρια και νομικό καθεστώς. Τα λιμάνια υπάγονται στο καθεστώς των εσωτερικών θαλάσσιων υδάτων; Τα ξένα πλοία σε τι καθεστώς υπάγονται; Τα δικαστήρια του παράκτιου κράτους έχουν δικαιοδοσία για ό,τι συμβαίνει πάνω στο πλοίο;

11) Λόγοι ακυρότητας των συνθηκών. Τι σημαίνει ακυρότητα; Συνέπειες.

12) Προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο ευρωπαϊκό επίπεδο.

13) Έννοια και προϋποθέσεις διεθνούς ευθύνης των κρατών.

14) Το άτομο ως φορέας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.

15) Θαλάσσιοι λιμένες - Ορισμός και νομικό καθεστώς. Διεθνής σύμβαση που αναφέρεται στους θαλάσσιους λιμένες. Δικαίωμα πρόσβασης στους λιμένες. Δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης.

16) Επίλυση διαφορών με βάση τη συνθήκη του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας.

17) Έννοια του αρχιπελαγικού κράτους. Αρχιπελαγικές γραμμές βάσης. Νομικό καθεστώς αρχιπελαγικών υδάτων. Αρχιπελαγική αβλαβής διέλευση.

18) Έννοια ακυρότητας των διεθνών συνθηκών.

19) Στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας- Έννοια και νομικό καθεστώς. Γιατί τα στενά έχουν γίνει αντικείμενο ρύθμισης; Ποίο είναι το νέο καθεστώς; Ποια πλοία μπορούν να περνούν και πώς; Τα αεροσκάφη; Αρμοδιότητες παράκτιου κράτους στα στενά.

20) Διάκριση μεταξύ νομικών και πολιτικών διαφορών μεταξύ κρατών. Ποίες μέθοδοι επίλυσης είναι οι κατάλληλες;

21) Γραμμές βάσεις που καθορίζουν την αιγιαλίτιδα ζώνη. Τί είναι οι γραμμές βάσεις; Προϋποθέσεις και τρόποι χάραξης γραμμών βάσεως.

22) Απρόβλεπτη και ριζική μεταβολή των περιστάσεων ως τρόπο λήξης των συνθηκών.

23) Θεσμική μη αναγνώριση κράτους.

24) Υφαλοκρηπίδα - Ορισμός σύμφωνα με τη συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας (1982).

25) Ορισμός επικύρωσης μιας συνθήκης.

26) Έδαφος ως συστατικό στοιχείο του κράτους. Προβλήματα οριοθέτησης. Θεωρίες περί εδάφους

27) Γενικές αρχές του δικαίου ως πηγές του διεθνούς δικαίου

28) Υπόθεση Αμερικανών ομήρων στην Τεχεράνη και απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.

29) Σύνθεση, λήψη αποφάσεων, αρμοδιότητες Συμβουλίου Ασφαλείας

30) Υφαλοκρηπίδα - Δικαιώματα παράκτιου κράτους και τρίτων κρατών.

31) Περιστάσεις που αποκλείουν τον παράνομο χαρακτήρα μιας διεθνούς παράνομης πράξης.

32) Νομικό καθεστώς νήσων.

33) Σύνθεση, αρμοδιότητες, λήψη αποφάσεων Γενικής Συνέλευσης ΟΗΕ.

34) Διπλωματική προστασία των αλλοδαπών

35) Νομική προσωπικότητα και αρμοδιότητες των διεθνών οργανισμών.

36) Πλάνη ως λόγος ακυρότητας των διεθνών συνθηκών.

37) Αιγιαλίτιδα ζώνη - Δικαιώματα υπέρ τρίτων κρατών.

38) Ηνωμένα Έθνη - Δημιουργία και θεσμική οργάνωση.

39) Διεθνής διαιτησία - Ορισμός κλπ.

40) Εξαναγκασμός του κράτους ως λόγος ακυρότητας συνθήκης.

41) Αναγνώριση κράτους- Ορισμός και μορφές αναγνώρισης.

42) Έννοια συνομολόγησης μιας συνθήκης.

43) Απαραβίαστο διπλωματικών αποστολών.

44) Οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών - Πότε επιβάλλεται και σε ποιους κανόνες υπακούει;

45) Δικαστήριο Ην. Εθνών - Γνωμοδοτική δικαιοδοσία.

46) Θέση Διεθνών Δικαστηρίων στο διεθνές περιβάλλον.

47) Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

48) Έννοια συνθήκης στο διεθνές δίκαιο - Ορισμός και βασικές διακρίσεις.

49) Διεθνείς οργανισμοί - Εννοιολογικά χαρακτηριστικά.

50) Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη - Ορισμός κλπ.

51) Βυθός- Ορισμός και νομικό καθεστώς.

Διεθνείς Σχέσεις

Θέματα προφορικής εξέτασης-Οκτώβριος 2006.

1) Διεθνής τρομοκρατία ως πηγή σύγκρουσης. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί.

2) Ποιος και τι προκάλεσε τον Ψυχρό Πόλεμο; Περιγράψτε το διεθνές σύστημα της εποχής.

3) Οικονομική ισχύς στο διεθνές σύστημα.

4) Οικονομικός ιμπεριαλισμός και εθνικιστικός επεκτατισμός.

5) Θεωρία δημοκρατικής ειρήνης.

6) Kissinger- Realpolitik. Προτεραιότητές του σε σχέση με το διεθνές σύστημα.

7) Ολοκληρωμένη στρατηγική αποτροπής και ανάσχεσης με βάση τη διεθνή ιστορική εμπειρία.

8) Χρήση πυραύλων στην Κούβα. Πρωτοβουλία Χάρρισον για την εξωτερική πολιτική.

9) Δίλημμα ασφάλειας.

10) Δόγμα Θεοδωρόπουλου.

11) Ιστορικά χαρακτηριστικά της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.

12) Γεωπολιτική. Σε τί συνίσταται; Κυριότεροι εκπρόσωποι.

13) Η επέμβαση στο Ιράκ είχε οικονομικούς στόχους;

14) Πόσο εφικτό είναι να προσδιορίσουμε την έννοια της ισχύος;

15) Βασική ιστορική εμπειρία που έκανε τη Βρετανία να προσκολληθεί στις ΗΠΑ.

16) Σχολιάστε την προσπάθεια για αύξηση της ισχύος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

17) Γραφειοκρατικές μεταβλητές και εθνικές μεταβλητές που επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική.

18) Απροσδιόριστες μεταβλητές της έννοιας της ισχύος.

19) Πώς έχει αλλάξει ο κόσμος μετά τον Ψυχρό Πόλεμο;

20) Συστημικές μεταβλητές.

21) Αποτροπή και ανάσχεση. Πώς εξελίχθηκε το δόγμα της ανάσχεσης στην αμερικανική εξωτερική πολιτική στη δεκαετία του ΄50.

22) Κλασσικά θεμέλια της κρατικής κυριαρχίας.

23) «Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα». Τι σημαίνει; Άλλοι θεωρητικοί της στρατηγικής σκέψης.

24) Εξωτερική πολιτική ως ορθολογική επιλογή.

25) Θεωρία λήψης αποφάσεων.

26) Βασικότεροι ορισμοί του εθνικού συμφέροντος κατά τον Morgenthau.

Ιστορική, θεσμική και πολιτική διάσταση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης

Θέματα προφορικής εξέτασης-Οκτώβριος 2006.

1) Περιεχόμενο και στόχοι της ενιαίας ευρωπαϊκής πράξης.

2) Δημοκρατικό έλλειμμα.

3) Ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι πρακτικές συνέπειές της.

4) Κοινές στρατηγικές και προϋποθέσεις εφαρμογής τους.

5) ΚΕΠΠΑ στη συνθήκη Μάαστριχ.

6) Διαβούλευση, συνεννόηση και συνεργασία. Τι είναι;

7) ΚΕΠΠΑ στη Συνταγματική Συνθήκη.

8) Παραβίαση αρχών δημοκρατίας και οι συνέπειές τους σ’ αυτά.

9) Διεθνής εκπροσώπηση ΕΕ.

10) Μορφές στρατιωτικής συνεργασίας στο χώρο της Δυτικής Ευρώπης μετά το 1990.

11) Σχέσεις ΕΕ και κρατών Καραϊβικής και Ειρηνικού.

12) "Παλαιά" και "νέα" Ευρώπη.

13) Κριτήρια της ΟΝΕ.

14) Νομική φύση της ΕΕ.

15) Αρχή επικουρικότητας.

16) Συνεργασία – συναπόφαση. Τι είναι;

17) Κοινοτικό κεκτημένο-Περιεχόμενο.

18) Οργάνωση και αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

19) Δημιουργική αποχή στην ΚΕΠΠΑ.

20) Συμβιβασμός Λουξεμβούργου.

21) Σύνθεση και αρμοδιότητες Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

22) Φορείς αμυντικής ενοποίησης μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη δυτική Ευρώπη.

23) Τομείς αποφασιστικής αρμοδιότητας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

24) Επόμενη προεδρία και στόχοι της.

25) Στόχοι Λισσαβόνας.

26) Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών και τι ο Ευρωπαϊκός οικονομικός χώρος;

27) Περιεχόμενο τριών πυλώνων.

28) Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

29) Δαπάνες δεύτερου πυλώνα.

30) Ποιοι οι διακυβερνητικοί και ποιοι οι υπερεθνικοί θεσμοί-όργανα.

31) Σύνταγμα ή Συνταγματική Συνθήκη; Ποια διάρθρωση; Εξηγήστε.

32) Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας.

33) Ρόλος πολιτικών κομμάτων στην ΕΕ.

34) Αρχές που διέπουν την ΕΕ.

35) Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Σε ποιες περιπτώσεις η συμβολή του είναι απαραίτητη?

36) Προϋπολογισμός.

Θέματα προφορικής εξέτασης στην ελληνική διπλωματική ιστορία.

Φεβρουάριος 2008.

1) Συμφωνία Μπίτσιου- Κίσσινγκερ.

2) Κυπριακή εξέγερση 1930. Λόγοι και συνέπειες.

3) Ελληνικοί στόχοι κατά τον Μακεδονικό Αγώνα.

4) Συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου. Τι προέβλεπε για τη διεθνή θέση της Κύπρου.

5) Ποιοι ήταν οι πολιτικοί και οι οικονομικοί λόγοι για τους οποίους επεζήτησε η Ελλάδα την ένταξή της στην ΕΟΚ;

6) Οκτωβριανή Επανάσταση. Επίδραση για τις ελληνικές διεκδικήσεις.

7) Βαλκανικά Σύμφωνα 1953-1954.

8) Συμφωνία Ζυρίχης- Λονδίνου.

9) Αποτιμήστε την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια για τη διεθνή θέση της Ελλάδας κατά την περίοδο 1947-1967.

10) Αποτιμήστε την ελληνική αντίδραση κατά τη δεύτερη τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

11) Διεθνής θέση καθεστώτος Μεταξά.

12) Συμφωνία σύνδεσης Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.

13) Εξέγερση Ίλιντεν. Στάση Ελλάδας και Βουλγαρίας.

14) Θέσεις δύο πλευρών εθνικού διχασμού 1915-1917. Συνέπειες για την έξοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

15) Ελλάδα και Κριμαϊκός πόλεμος.

16) Αποτιμήστε τις συνέπειες των προσφυγών της Ελλάδας στον ΟΗΕ για το Κυπριακό 1954-1958.

17) Εξωτερική πολιτική οικουμενικής κυβέρνησης 1926- 1927.

18) Διαπραγματεύσεις Ελλάδας για είσοδο στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Βασικά στάδια και σταθμοί.

19) Επανάσταση Νεότουρκων και Ελλάδα.

20) Η Ελλάδα και η ανατολική κρίση 1875-1897.

21) Ελληνο-βουλγαρικές σχέσεις της περιόδου 1974-1980.

22) Σχέσεις Αθηνών- Λευκωσίας 1967-1974.

23) Βενιζέλος και Γιουγκοσλαβικό κράτος 1928-1929.

24) Η εξωτερική πολιτική του Χαρ. Τρικούπη.

25) Ο Βενιζέλος είναι υπεύθυνος για την μικρασιατική καταστροφή;

26) Γιουγκοσλαβικές διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδας τη δεκαετία του 1920.

27) Συνθήκη Βουκουρεστίου και Ελλάδα.

28) Συνθήκη Αγίου Στεφάνου και επιπτώσεις στην εξέλιξη του Μακεδονικού.

29) Ελληνο-τουρκικός πόλεμος 1897.

30) Αποτιμήστε την επιρροή του ξένου παράγοντα στην επιβολή της δικτατορίας.

31) Σχέδιο Μάρσαλ και επιπτώσεις της εφαρμογής του για την Ελλάδα.

32) Ελληνική πολιτική στην ΕΟΚ.

33) Αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα κατά τη μεταπολίτευση (1978-1983).

34) Ζήτημα Ανατολικής Ρωμυλίας 1878....

35) Συγκρίνετε τη μετάβαση στη δημοκρατία της Ελλάδας και της Ισπανίας κατά τη δεκαετία του 1970.

36) Αποτιμήστε την αμερικανική παρέμβαση στο Κυπριακό.

37) Πρωτόκολλο της Πετρούπολης.

38) Προβλέψεις συνθήκης Λοζάννης για το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

39) Πράξη υποτέλειας 1829.

40) Διεθνείς οικονομικές σχέσεις Ελλάδας 1917-1929.

41) Ελληνο-τουρκική προσέγγιση 1930.

42) Τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο 1973-1976.

43) Επεισόδιο Πετριτσίου.

44) Ρήξη Τίτο-Στάλιν. Επιπτώσεις και για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο.

45) Ελληνο-τουρκικές σχέσεις 1945-1952/ Πολιτική προσέγγισης.

46) Προσάρτηση Επτανήσων.

47) Ενσωμάτωση Δωδεκανήσου.

48) Στάση Ελλάδας κατά την κρίση του Σουέζ.

49) Θέση Ελλάδας στο ΝΑΤΟ 1974-1980.

50) Διεθνοποίηση Κυπριακού.

51) Ελληνο-τουρκικές σχέσεις 1930-1941.

52) Δόγμα Τρούμαν. Επιπτώσεις για Ελλάδα.

53) Ζήτημα Στενών 1920-1936.

54) Σχέδιο Μακμίλλαν. Συνέπειες για την πορεία του Κυπριακού.

Θέματα προφορικής εξέτασης στην παγκόσμια διπλωματική ιστορία.

1) Λόγοι ισχυροποίησης ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

2) Σινο-αμερικανικές σχέσεις 1949-1972.

3) Η Μ. Βρετανία έχασε τη δύναμή της μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά δεν μπόρεσε να βρει ένα διεθνή ρόλο. Σχολιάστε.

4) Συνθήκη Βερσαλλιών. Ήταν ένα από τα αίτια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

5) Κριμαϊκός πόλεμος. Αίτια και συνέπειες.

6) Αποαποικιοποίηση στην Αφρική.

7) Ιταλική ενοποίηση και οι συνέπειές της για τις ευρωπαϊκές θέσεις.

8) Αυστρο-γερμανικός ανταγωνισμός στην κεντρική Ευρώπη 1847-1867.

9) Συνθήκη Λοζάννης ως επίλυση του Ανατολικού Ζητήματος. Τι προέβλεπε για το Ιράκ.

10) Σινο-σοβιετικές σχέσεις 1949-1972.

11) Συμφωνίες Λοκάρνο. Αίτια και συνέπειες.

12) Διαίρεση Σερβίας. Αίτια και συνέπειες.

13) Ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο 1982. Αίτια και συνέπειες.

14) Ιαπωνική εισβολή στην Μαντζουρία. Αίτια και συνέπειες.

15) Αίτια της κατάρρευσης του Σοβιετικού συνασπισμού.

16) Αποτιμήστε τη δράση της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην εξέλιξη του Μεσανατολικού ζητήματος.

17) Ρώσο-ιαπωνικός πόλεμος 1904-1905.

18) Τι προέβλεπε η συνθήκη SALT-I ; Εξελίξεις για τους δύο συνασπισμούς.

19) Αίτια της λήξης της περιόδου της ύφεσης 1979-1983.

20) Άγγλο-γαλλική Ανταντ 1904-1905. Αίτια και συνέπειες.

21) Κίνημα αραβικού εθνικισμού στον σύγχρονο μεταπολεμικό κόσμο.

22) Σχέδιο Μάρσαλ. Στόχοι και συνέπειες.

23) Γερμανική Ostpolitik.

24) Πολιτική Ντε Γκωλ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

25) Αίτια ανόδου πρωσικής ισχύος 1815.

26) Διάσκεψη Ελσίνκι.

27) Κρίση στην Αλγερία και Γαλλία.

28) Βασικές αρχές και πρωτοβουλίες εξωτερικής πολιτικής Μπίσμαρκ.

29) Άγγλο-γαλλική εισβολή στην Αίγυπτο.

30) Δόγμα Μπρέζνιεφ. Τι συνεπάγεται για τη δομή του ανατολικού συνασπισμού.

31) Συνέπειες νίκης κόμματος κομμουνιστών στην Κίνα.

32) Το σοβιετο-γερμανικό σύμφωνο 1939.

33) Συνδιάσκεψη Μονάχου 1938. Τι είναι το ‘προηγούμενο’ του Μονάχου;

34) Αγγλο-σοβιετική συμφωνία ποσοστών.

35) Στόχοι πολιτικής Μέτερνιχ. Αποτιμήστε.

36) Ζήτημα δεύτερου μετώπου κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

37) Οι επιπτώσεις της στροφής των ΗΠΑ στον απομονωτισμό μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

38) Συνθήκη Ράπαλο.

39) Ίδρυση ΕΚΑΧ. Στόχοι πρωτεργατών της.

40) Δόγμα Τρούμαν. Σημασία του για την εξέλιξη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

41) Ανέγερση τείχους Βερολίνου. Αίτια και συνέπειες.

42) Πολιτική ειρηνικής συνύπαρξης. Επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

43) Γαλλο-ρωσική προσέγγιση 1890.

44) Συμβιβασμός Λουξεμβούργου.

45) Βοσνιακή κρίση 1908.

46) Αγγλική πολιτική στην Ελληνική Επανάσταση 1821-1829.

47) Κίνημα Αδεσμεύτων.

48) Προβλήματα Αυστρο-ουγγαρίας 1908-1914.

49) Anschluss, γεγονός σημαντικό για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

50) Ιταλική πολιτική στην Αλβανία 1912-1940.

51) Κίνημα πανσλαβισμού.

52) Αποτιμήστε τις συμφωνίες για τον έλεγχο και την ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων.

53) Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος. Αίτια και συνέπειες.

54) Ζήτημα Στενών 1920-1936.

Ναυτικό Δίκαιο

Προφορική δοκιμασία.

1) Εξουσίες προξενικής αρχής σε περίπτωση ατυχήματος ελληνικού πλοίου.

2) Καθήκοντα πλοιάρχου σε περίπτωση ατυχήματος.

3) Καθήκοντα μελών πληρώματος ελληνικού πλοίου σε περίπτωση ατυχήματος.

4) Συμβατική μεταβίβαση πλοίου.

5) Τι περιλαμβάνει ο έλεγχος ελληνικού πλοίου από ελληνικές προξενικές αρχές;

6) Παλιννόστηση ημεδαπού και αλλοδαπού μέλους πληρώματος ελληνικού πλοίου.

7) Σύμβαση ναυτικής εργασίας πλοιάρχου- Κατάρτιση.

8) Όροι αναγνώρισης πλοίων ως ελληνικών.

9) Είναι δυνατή νηολόγηση πλοίου σε ελληνική προξενική αρχή;

10) Παρουσίαση πλοιάρχου σε ελληνική προξενική αρχή.

11) Εξουσίες ελληνικής προξενικής αρχής σε σχέση με τη σύνθεση του πληρώματος του ελληνικού πλοίου.

12) Γραμμές φόρτωσης ελληνικών εμπορικών πλοίων.

13) Υποχρέωση πλοιάρχου σε περίπτωση απώλεσης απ’αυτόν μέλους του πληρώματος.

14) Δικαιώματα που προκύπτουν από το δικαίωμα καταγγελίας της συμβάσεως ναυτικής εργασίας από τον πλοίαρχο.

15) Ημερολόγιο γέφυρας πλοίου.

16) Ποιο είναι το έργο των νηογνωμόνων;

17) Τύχη σύμβασης ναυτικής εργασίας σε περίπτωση κατάλυσης ελληνικού πλοίου σε αλλοδαπό λιμένα.

18) Δικαιώματα παθόντος ναυτικού σε περίπτωση ατυχήματος.

19) Αναφέρατε άλλα ναυτικά έγγραφα πλην του ημερολογίου και το περιεχόμενό τους.

20) Νομοθετική έννοια του πλοίου κατά τον ΚΙΝΔ και τον ΚΔΝΔ.

21) Κατάργηση της σύμβασης ναυτικής εργασίας μέλους πληρώματος ελληνικού πλοίου.

22) Περιεχόμενο πράξης νηολόγησης.

23) Νομικό καθεστώς ναυπηγούμενου πλοίου.

24) Υποχρεώσεις ελληνικής προξενικής αρχής σε περίπτωση εγκατάλειψης ελλήνων ναυτικών στην αλλοδαπή.

25) Λόγοι απώλειας ελληνικής εθνικότητας πλοίου.

26) Έγγραφο εθνικότητας ελληνικού πλοίου και αντικατάστασής του.

27) Εγγραφή πλοίου από έλληνα νηολόγο.

28) Σύσταση απλής ναυτικής υποθήκης.

29) Έννοια ναυπηγήματος κατά το δημόσιο και ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο.

30) Γενική επιθεώρηση ελληνικών πλοίων.

31) Έκτακτη επιθεώρηση ελληνικών εμπορικών πλοίων.

32) Πηγές του δικαίου της ασφάλειας του πλοίου και της ναυσιπλοΐας.

33) Διεθνής σύμβαση (‘73 και ‘78) για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

34) Αποκλειστικά δικαιώματα ελληνικού πλοίου.

35) Έκθεση εκτάκτων συμβάντων πλοιάρχου.

36) Ουσιαστικές προϋποθέσεις αναγνώρισης πλοίου ως ελληνικού.

37) Κατανομή αμοιβής σε περίπτωση διάσωσης πλοίου από ελληνικό πλοίο.

38) Πότε το πλοίο καθίσταται ναυάγιο;

39) Όροι αναγνώρισης ενός νηογνώμονα από την ελληνική πολιτεία.

Πολιτική Οικονομία, Δημόσια Οικονομία και Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις

Θέματα προφορικής δοκιμασίας.

1) Καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων

2) Ηγετική επιχείρηση.

3) Διάκριση μικρο και μακροοικονομικής ανάλυσης.

4) Τρόποι μέτρησης ΑΕΠ.

5) Αύξηση στην κατανάλωση βενζίνης στην Ελλάδα. Γιατί;

6) Μείωση κόστους ολιγοπωλιακής επιχείρησης δεν συνεπάγεται και παράλληλη μείωση της τιμής του προϊόντος.

7) Κρατικό και κοινό μονοπώλιο- Διαφορά.

8) Έννοια της αγοράς.

9) Στοιχεία που χαρακτηρίζουν το μονοπώλιο.

10) Ποιες μεταβολές μετατοπίζουν τη καμπύλη ζήτησης προς τα αριστερά και προς τα δεξιά;

11) Αντικειμενικός σκοπός καταναλωτή.

12) Σε τι είδους συμφωνίες έρχονται οι ολιγοπωλιακές επιχειρήσεις και σε τι αποσκοπούν οι συμφωνίες αυτές;

13) Νόμος ζήτησης- Προσδιορίστε και δώστε παράδειγμα.

14) Παραδείγματα μονοπωλίου χωρίς υποκατάστατα.

15) Δημιουργία και διατήρηση μονοπωλιακών επιχειρήσεων.

16) Εναλλακτικό κόστος και κόστος ευκαιρίας- παράδειγμα

17) Νόμος αυξανόμενου κόστους και πώς εξηγείται.

18) Η καμπύλη ζήτησης μπορεί να έχει θετική κλίση;

19) Να δείξετε με το διάγραμμα οικονομικού κυκλώματος τη συνεχή ροή αγαθών, υπηρεσιών κλπ.

20) Έννοια ΑΕΠ μιας κρυφής οικονομίας.

21) Τι είναι χρήμα και ποια η λειτουργία του;

22) Διαφορά μονοπωλίου και πλήρους ανταγωνισμού.

23) Διαφορά μονοπωλίου και ολιγοπωλίου.

24) Σκοπιμότητα πλήρους απασχόλησης των παραγωγικών συντελεστών.

25) Προϋποθέσεις που συμφέρουν μια μονοπωλιακή επιχείρηση να επιβάλλει τις τιμές.

26) Πλήρης απασχόληση κεφαλαίου.

27) Καταμερισμός των έργων. Μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα.

Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις.

1) Οι μικρές πληθυσμιακά χώρες είναι ευάλωτες στις αναπτυγμένες χώρες εμπορικά;

2) Έννοια χειροτέρευσης όρων εμπορίου.

3) Συνέπειες αύξησης τιμών εισαγομένων πρώτων υλών στην εγχώρια οικονομία.

4) Πληθωρισμός της χώρας να είναι μεγαλύτερος του εμπορικού της εταίρου. Συνέπειες σε συναλλαγματικές αξίες και ισοζύγιο πληρωμών.

5) Διαφορά μεταξύ εμπορικού ισοζυγίου και ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

6) Διεθνές εμπόριο.  Πώς μπορεί να συμβάλλει στην εισοδηματική ανισότητα μιας χώρας;

7) Ρικαρδιανή θεωρία: οι μικρές χώρες ωφελούν περισσότερο το διεθνές εμπόριο. Ισχύει;

8) Σημαντικότεροι λόγοι επέκτασης του διεθνούς εμπορίου πέρα από τη μείωση των δασμών.

9) Αποτελεσματική προστασία: Έννοια

10) Επίδραση στη νομισματική πολιτική μιας χώρας από την απελευθέρωση κεφαλαίων.

11) Επιδράσεις από την επιδότηση της εγχώριας παραγωγής στην κατανάλωση, στο εισόδημα, στην τιμή του προϊόντος.

12) Συνέπειες υποτίμησης στο ισοζύγιο πληρωμών και στον πληθωρισμό. Τελωνειακή ένωση μεταξύ δύο χωρών. Γίνεται να βλάψει μία από αυτές;

13) Οι μικρές χώρες συνήθως επιβάλλουν μικρότερους δασμούς από τις μεγάλες χώρες. Γιατί;

14) Θεωρία μέσης αγοραστικής δύναμης.

15) Παράδειγμα απόλυτου και συγκριτικού πλεονεκτήματος.

16) Οι χώρες με ταχεία αύξηση στο ΑΕΠ εμφανίζουν συνήθως έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών. Εξηγήστε.

17) Περιορισμοί εξαγωγών.

18) Συνέπειες αύξησης επιτοκίου Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο δολάριο κλπ.

19) Η φορολόγηση των εξαγωγών μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση της ευημερίας μιας χώρας. Εξηγήστε.

20) Συνέπειες χειροτέρευσης ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

21) Αύξηση εισαγωγών- Προβλήματα.

22) Η αύξηση του εγχώριου επιτοκίου μπορεί να οδηγήσει σε υποτίμηση του εγχώριου νομίσματος;

23) Έννοια dumping.

24) Δημιουργία και εκτροπή εμπορίου.

25) Δασμός. Γιατί οι επιχειρήσεις προτιμούν την επιβολή ποσοτικών περιορισμών από την επιβολή δασμών;

26) Εξηγήστε πώς άλλαξε ο τρόπος προστασίας της εγχώριας βιομηχανίας μετά τη σταδιακή μείωση των δασμών.

27) Μπορεί η υποτίμηση νομίσματος να οδηγήσει σε χειροτέρευση του εμπορικού ισοζυγίου;

28) Επιδράσεις επιβολής δασμού όσον αφορά στην εγχώρια κατανάλωση και στην τιμή του προϊόντος.

29) Αύξηση επιτοκίου - Πώς επηρεάζει την εγχώρια οικονομία.

30) Έννοια ενιαίων ΑΕΠ και εθνικού προϊόντος. Πώς συμβάλλει στο παγκόσμιο κεφάλαιο;

Παρέχουμε

Ολοκληρωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα για το Διπλωματικό Σώμα που εξασφαλίζουν στους υποψηφίους άρτια προετοιμασία και εγγύηση για άριστα αποτελέσματα.

• μεθοδική προσέγγιση όλων των εξεταζόμενων θεματικών ενοτήτων

• συνοπτικές και εύληπτες σημειώσεις

• μεγάλος αριθμός εργασιών σε ένα κλίμα συνεργασίας και συμμετοχής

• συστηματική προσέγγιση επίκαιρων θεμάτων

• Ευέλικτα τμήματα – προσωπική επαφή και υποστήριξη των υποψηφίων από τους καθηγητές.

Συνεργαζόμαστε με τους ίδιους καθηγητές από το 2000 οι οποίοι γνωρίζουν ακριβώς το κλίμα και τις απαιτήσεις των εξετάσεων.  Η εμπειρία τους είναι πολύτιμη.

Η αξιοπιστία μας  σε συνδυασμό με τις μεθόδους διδασκαλίας έχουν ως αποτέλεσμα να είμαστε οι μοναδικοί με επιτυχίες στο συγκεκριμένο διαγωνισμό.