Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης

29ος διαγωνισμός της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης

11/5/22

Εκδόθηκε η προκήρυξη της ΕΣΣΔΑ για 135 θέσεις. Οι εξετάσεις θα διεξαχθούν στις 16,17 και 18 Ιουλίου 2022.

Οι θέσεις είναι 
(α) Τμήμα Γενικής Διοίκησης, 35 θέσεις
(β) Τμήμα Αναπτυξιακής – Περιφερειακής Πολιτικής, 20 θέσεις
(γ) Τμήμα Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας, 35 θέσεις και ειδικότερα:
      Πρόγραμμα Διοίκησης Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, 20 θέσεις
      Πρόγραμμα Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας, 15 θέσεις
(δ) Τμήμα Ψηφιακής Πολιτικής, 15 θέσεις 
(ε) Τμήμα Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης, 15 θέσεις  
(στ) Τμήμα Πολιτισμού και Τουρισμού, 15 θέσεις   
 

Βασικές πληροφορίες για το διαγωνισμό

• Οι εξετάσεις διενεργούνται σχεδόν κάθε χρόνο και η προκήρυξη εκδίδεται συνήθως 2-3 μήνες πριν τις εξετάσεις.

• Το ποσοστό συμμετεχόντων είναι το καλύτερο σε σχέση με άλλους διαγωνισμούς του Δημοσίου. Περίπου ο 1 στους 8 υποψηφίους πετυχαίνουν στο διαγωνισμό.

• Οι σπουδαστές της ΕΣΔΔΑ λογίζονται ως δόκιμοι δημόσιοι υπάλληλοι με ασφαλιστικά δικαιώματα και προϋπηρεσία, ενώ, μετά την  αποφοίτησή τους, διορίζονται σε υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου και εξελίσσονται ταχύτατα σε ανώτερα στελέχη.

• ο αριθμός των θέσεων ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες των φορέων του  δημοσίου και τα κονδύλια χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Η ΕΣΔΔΑ έχει ως αποστολή την εκπαίδευση ενός σώματος εξειδικευμένων επιτελικών στελεχών, με άρτια επαγγελματική κατάρτιση και σύγχρονη διοικητική αντίληψη, για τη στελέχωση  της κεντρικής διοίκησης, της κρατικής περιφερειακής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
• Η φοίτηση είναι 18 μήνες και αντιστοιχεί σε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών.

Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό  έχουν:

Α. Ιδιώτες κάτοχοι πτυχίου Α.Ε.Ι. ή πρώην Τ.Ε.Ι. ή  ισότιμου  πτυχίου  της  αλλοδαπής  (αναγνωρισμένο από ΔΟΑΤΑΠ).  

    θα πρέπει:

• Να έχουν την ελληνική ιθαγένεια ή να είναι πολίτες κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους περιορισμούς της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2431/1996
• Να έχουν την υγεία που τους επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων της αντίστοιχης θέσης και
• Να μην έχουν καταδικαστεί για κακούργημα και σε οποιαδήποτε ποινή για κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, απιστία δικηγόρου, δωροδοκία, καταπίεση, απιστία περί την υπηρεσία, παράβαση καθήκοντος, καθ’ υποτροπή συκοφαντική δυσφήμηση, καθώς και για οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή έγκλημα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής ή να μην έχουν παραπεμφθεί για τα ίδια αδικήματα με τελεσίδικο βούλευμα ή να μην έχουν στερηθεί λόγω καταδίκης τα πολιτικά τους δικαιώματα και για όσο χρόνο διαρκεί η στέρηση αυτή ή να μην τελούν υπό στερητική ή επικουρική συμπαράσταση.
• Να μην έχουν απολυθεί από θέση δημόσιας υπηρεσίας ή Ο.Τ.Α ή άλλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου
• Ειδικά για τους άνδρες, η μη εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων αποτελεί κώλυμα διορισμού, εφόσον αυτές δεν έχουν εκπληρωθεί κατά το χρόνο διορισμού τους ή εφόσον δεν έχουν απαλλαγεί νόμιμα από αυτές

Β. Οι Υπάλληλοι Δημοσίων υπηρεσιών, ν.π.δ.δ. και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είναι κάτοχοι πτυχίου Α.Ε.Ι. ή πρώην Τ.Ε.Ι.

-  Οι υποψήφιοι πρέπει να κατέχουν τους απαιτούμενους  τίτλους    σπουδών και τα απαραίτητα πιστοποιητικά   κατά την ημερομηνία της   τελευταίας δημοσίευσης          της περίληψης της προκήρυξης.
-  Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό   έχουν οι Βορειοηπειρώτες, οι ομογενείς αλλοδαποί προερχόμενοι εκ  Κωνσταντινουπόλεως  και εκ των νήσων Ίμβρου και         Τενέδου και οι Κύπριοι ομογενείς, σύμφωνα με τα άρθρα 1, 2 και 3 του ν.δ. 3832/58 (ΦΕΚ 128/Α), υπό τις προϋποθέσεις των ανωτέρω παραγράφων.

Δεν ισχύουν στο διαγωνισμό διατάξεις που ευνοούν ειδικές κατηγορίες υποψηφίων ή καθορίζουν προσαυξήσεις της βαθμολογίας. 

Δεν  έχουν   δικαίωμα   να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό   των Σχολών οι φοιτούντες στην Ε.Σ.Δ.Δ.Α   και στην Ε.Σ.Τ.Α., καθώς  επίσης και απόφοιτοι της Ε.Σ.Δ.Δ.  και της Ε.Σ.Τ.Α.

O διαγωνισμός διενεργείται σε 2 στάδια
Πρώτο στάδιο 

• Οργάνωση και Λειτουργία του Κράτους  (γραπτή εξέταση)
• Μικροοικονομική Μακροοικονομική και Δημόσια Οικονομική (γραπτή εξέταση)
• Γνώσεις και Δεξιότητες (πολλαπλών επιλογών)

Δεύτερο Στάδιο

• Δημόσια Διοίκηση και Διακυβέρνηση (γραπτή και προφορική εξέταση)
• Φάκελος Επίκαιρου Θέματος (γραπτή εξέταση)
• Ξένη Γλώσσα (γραπτή εξέταση)

Στον Φάκελο Επίκαιρου Θέματος οι υποψήφιοι επιλέγουν μια από τις παρακάτω θεματικές
-    Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις
-    Πληροφορική και Ψηφιακός Μετασχηματισμός
-    Κοινωνική Πολιτική
-    Περιφερειακή Πολιτική και Ανάπτυξη

Για την εισαγωγή στο τμήμα Ψηφιακής Πολιτικής είναι υποχρεωτική η ενότητα Πληροφορική και Ψηφιακός Μετασχηματισμός  χωρίς να αποκλείεται η δυνατότητα εισαγωγής και σε άλλα τμήματα. 

Οι υποψήφιοι για ΟΛΑ τα  τμήματα εξετάζονται μόνο στην Αγγλική Γλώσσα.

Αριθμός υποψηφίων που προκρίνονται στο Δεύτερο Στάδιο
Δικαίωμα συμμετοχής έχει ο διπλάσιος αριθμός των θέσεων που ορίζει η προκήρυξη, προστιθέμενων και των ισοβαθμησάντων με τον τελευταίο επιτυχόντα. Επίσης θα πρέπει να έχουν συγκεντρώσει και στα 3 μαθήματα του 1ου σταδίου βαθμό μεγαλύτερο της βάσης (30 με άριστα το 50).  Επιτυχόντες στο διαγωνισμό θα είναι οι μισοί (όσες είναι οι θέσεις).

Συντελεστές βαρύτητας βαθμολογίας 
Στο πρώτο στάδιο για τις ενότητες Οργάνωση και Λειτουργία του Κράτους και Μικροοικονομική - Μακροοικονομική - Δημόσια Οικονομική ο συντελεστής βαρύτητας είναι 40% στην καθεμία και στις Γνώσεις και Δεξιότητες 20%.

Για το δεύτερο στάδιο στην ενότητα Δημόσια Διοίκηση και Διακυβέρνηση (μέσος όρος γραπτής και προφορικής δοκιμασίας) ο συντελεστής βαρύτητας είναι 50%, στον Φάκελο Επίκαιρου Θέματος 30% και της  Ξένης Γλώσσας 20%.

Στην τελική βαθμολογία το κάθε στάδιο συμμετέχει κατά 50%. 
Στην περίπτωση ισοβάθμησης υποψηφίων πραγματοποιείται κλήρωση σε δημόσια συνεδρίαση, για την οποία ορίζεται ο ακριβής χρόνος και τόπος.
Με βάση τη βαθμολογία και των δύο σταδίων συντάσσεται πίνακας κατάταξης με φθίνουσα σειρά βαθμολογίας

Διαδικασία εγγραφής – πλήρωσης κενών θέσεων
Οι επιτυχόντες στην ΕΣΔΔΑ μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων υποβάλουν γραπτή δήλωση στο Διευθυντή της Σχολής, με την οποία προσδιορίζουν τη σειρά προτεραιότητας των Τμημάτων στα οποία επιθυμούν να εισαχθούν. Η κατανομή γίνεται με βάση τη σειρά επιτυχίας στον διαγωνισμό και τη δήλωση προτιμήσεων των υποψηφίων. 
Αν μετά τη δημοσίευση των πινάκων εισακτέων διαπιστωθεί η ύπαρξη κενών θέσεων, τότε καλούνται κατά σειρά προτεραιότητας οι επόμενοι του πίνακα επιτυχόντων, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των κενών θέσεων. Εάν και μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας δεν καλυφθεί ο προγραμματισμένος αριθμός σπουδαστών για κάθε Τμήμα, οι θέσεις αυτές παραμένουν κενές. Οι συμπληρωματικοί αυτοί πίνακες δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
 

Aιτήσεις συμμετοχής  

Υποβάλλονται από Τρίτη 17/5/22 - και Δευτέρα 6/6/22

Οι αιτήσεις και η δήλωση συμμετοχής (υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/1986 για όλες τις συνέπειες) μέσω της Ενιαίες Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr - EΨΠ) και συγκεκριμένα στον σύνδεσμο Εργασία και Ασφάλιση / Απασχόληση στο Δημόσιο τομέα.  Πρόσβαση παρέχεται και μέσω της ιστοσελίδας του ΕΚΔΔΑ  www.ekdd.gr στο σύνδεσμο Εισαγωγικός  Διαγωνισμός  Σχολής.

Δικαιολογητικά που δηλώνονται στην Υπεύθυνη Δήλωση

Α.  από τους ιδιώτες

1. τίτλος σπουδών

2  ημερομηνία γέννησης 

3. η συνδρομή των νόμιμων προσόντων και η έλλειψη κωλύματος διορισμού σε δημόσια θέση σύμφωνα με τον ν.3528/2007

4. η γνώση και η αποδοχή εκ μέρους τους των όρων της προκήρυξης

Β. από τους υπαλλήλους υπηρεσιών 

1. τίτλος σπουδών

2  ημερομηνία γέννησης 

3. η υπαλληλική τους ιδιότητα

4. η γνώση και η αποδοχή εκ μέρους τους των όρων της προκήρυξης

Πως γίνεται η βαθμολόγηση

• Η κλίμακα της βαθμολογίας ορίζεται από 0-50. Υποψήφια/ος που δεν πέτυχε τη βάση 30 σε οποιαδήποτε από τις δοκιμασίες απορρίπτεται.
• Η βαθμολόγηση των ενοτήτων «Οργάνωση και Λειτουργία του Κράτους», «Μικροοικονομική, Μακροοικονομική, Δημόσια Οικονομική» και «Δημόσια Διοίκηση και Διακυβέρνηση», καθώς και των ενοτήτων «Γνώσεις και Δεξιότητες» και «Ξένη Γλώσσα» και της ενότητας του «Φάκελου επίκαιρου θέματος» γίνεται από 2 βαθμολογητές. Για την ενότητα «Γνώσεις και Δεξιότητες», η βαθμολόγηση γίνεται με βάση τις προκαθορισμένες ορθές απαντήσεις. Η προφορική επίδοση των υποψηφίων στην ενότητα «Δημόσια Διοίκηση και Διακυβέρνηση» βαθμολογείται από την πενταμελή επιτροπή αξιολόγησης 
• Ο μέσος όρος των πέντε βαθμολογητών στην προφορική εξέταση αποτυπώνει την επίδοση του υποψηφίου στη συγκεκριμένη ενότητα. Ο μέσος όρος των δύο βαθμολογητών αποτυπώνει την επίδοση του υποψηφίου στις γραπτές ενότητες, εφόσον η διαφορά των δυο βαθμών δεν είναι μεγαλύτερη από 10 μονάδες. Σε περίπτωση που υπάρχει διαφορά βαθμών μεγαλύτερη των 10 μονάδων, η βαθμολόγηση γίνεται από τρίτο βαθμολογητή, υπό την προϋπόθεση της βαθμολόγησης τουλάχιστον του ενός βαθμολογητή με βαθμό της βάσης και άνω.
• Όταν το γραπτό υποψηφίου βαθμολογείται από τρίτο βαθμολογητή, τελικός βαθμός είναι ο μέσος όρος των βαθμών και των τριών βαθμολογητών.
• Οι βαθμολογητές δεν επιτρέπεται να αξιολογούν σε οποιαδήποτε από τις εξεταζόμενες ενότητες με διαφορετική από την οριζόμενη βαθμολογική κλίμακα.
• Επανεξέταση ή αναβαθμολόγηση του γραπτού δοκιμίου, μεταξύ πρώτου και δεύτερου βαθμολογητή άνω των 10 μονάδων, δεν επιτρέπεται.
• Ο σταθμισμένος μέσος όρος βαθμολογίας που προκύπτει από το βαθμό επίδοσης του πρώτου  και  του  δεύτερου  σταδίου  αποτελεί  τη  βαθμολογία  του  υποψηφίου 
• Η βαθμολόγηση των γραπτών δοκιμίων του εισαγωγικού διαγωνισμού, σε όλα τα στάδια διεξαγωγής  του,  πραγματοποιείται  στο  κτίριο  του ΕΚΔΔΑ,  σε  ειδικά  διαμορφωμένους χώρους.

Εξεταστικά κέντρα 
Ορίζονται αίθουσες σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή αμφιθέατρα ΑΕΙ, ή αίθουσες της ΕΣΔΔΑ.  
Τρόπος επιλογής και Μετάδοσης θεμάτων
Πριν την εξέταση κάθε γραπτής ενότητας, πλην των ενοτήτων «Γνώσεις και Δεξιότητες» και «Ξένη Γλώσσα», η επιτροπή συνεδριάζει και επιλέγει 3 θέματα. Στην κεντρική αίθουσα του χώρου εξέτασης, επιλέγεται με κλήρωση ο ένας φάκελος, από τυχαίο υποψήφιο, με παρουσία εκπροσώπων των υποψηφίων από κάθε αίθουσα όπου διεξάγεται η διαδικασία του διαγωνισμού.
Διανέμονται επίσης, τα μη κληρωθέντα θέματα, τα οποία θυροκολλώνται σε κάθε αμφιθέατρο ή αίθουσα με μέριμνα των επιτηρητών.
Ειδικά για το τεστ Γνώσεων και Δεξιοτήτων, προσδιορίζονται 50 ερωτήσεις που διανέμονται γραμμένες σε φύλλα χαρτιού στους υποψήφιους.

Ταυτότητα και αποστολή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης

Η ΕΣΔΔΑ τροφοδοτεί τη δημόσια διοίκηση με επιτελικά στελέχη υψηλής εξειδίκευσης και σύγχρονης εκπαίδευσης. Οι επιτυχόντες εκπαιδεύονται για να ανταποκριθούν στην άσκηση διοίκησης και διορίζονται άμεσα μετά την αποφοίτησή τους από την Σχολή.

Οι εισαχθέντες στη Σχολή, εάν δεν υπηρετούν ήδη στο δημόσιο τομέα, λογίζονται ως δόκιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, με μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Κύρια αποστολή της είναι:

-   η δημιουργία στελεχών της διοίκησης, επιτελικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα,
-   η αναβάθμιση του δυναμικού μέσα από τη διαρκή εκπαίδευση και την πιστοποιημένη επιμόρφωση,
-  ο εκσυγχρονισμός του δημοσίου και των φορέων του, μέσω της έρευνας, της τεκμηρίωσης και της καινοτομίας.

Προκήρυξη 29ου διαγωνισμού Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης 2022

Προκήρυξη Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης 2021 (28ου διαγωνισμού)

Ο διαγωνισμός για την εισαγωγή στην Ε.Σ.Δ.Δ.Α διενεργείται σε 2 στάδια.

Ι. ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ  

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

1. Το κράτος: Θεωρίες του κράτους: Μορφή του κράτους (αυταρχικό, φιλελεύθερο, ενιαίο, ομοσπονδιακό κλπ.). Κράτος και οικονομία. Το ζήτημα της νομιμοποίησης του κράτους. Έθνος και κράτος (εθνικό συμφέρον, γενικό συμφέρον, δημόσιο συμφέρον). Οι λειτουργίες του κράτους. Συγκριτικά μοντέλα κρατών, διακυβέρνησης και δημοκρατίας.

2. Κράτος και πολιτικό σύστημα. Πολιτικό σύστημα, πολιτειακό καθεστώς και πολίτευμα. Θεωρίες της δημοκρατίας. Το δημοκρατικό πολίτευμα και το αντιπροσωπευτικό σύστημα. Η σχέση κοινωνίας και πολιτικής. Η κοινωνία στο πολιτικό σύστημα. Η ιδιότητα του πολίτη. Εκλογές, ομάδες συμφερόντων και διαδικασίες λήψεως των αποφάσεων.

3. Οι πολιτικές του κράτους: Θεωρίες περί των πολιτικών του κράτους. Φιλελευθερισμός, νεοφιλελευθερισμός, σοσιαλισμός. Κρατικές πολιτικές και παρεμβατισμός. Σχέσεις κράτους και Εκκλησίας.

4. Το Συνταγματικό Δίκαιο: Συνταγματικό δίκαιο των δικαιωμάτων και Συνταγματικό Δίκαιο των εξουσιών. Η συνταγματική αναθεώρηση. Η ιεραρχία των κανόνων του δικαίου. Το ισχύον ελληνικό Σύνταγμα. Οργανωτικές βάσεις του πολιτεύματος. Η μορφή του ελληνικού πολιτεύματος (Προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία). Η δημοκρατική αρχή. Το κοινοβουλευτικό σύστημα. Η διάκριση των λειτουργιών (άρθρο 26 Σ, οργανικό και λειτουργικό κριτήριο, διασταύρωση). Κράτος Δικαίου. Κοινωνικό κράτος.

5. Θεμελιώδη Δικαιώματα: Έννοια και κατηγορίες των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Φορείς, αποδέκτες, πεδίο προστασίας, περιορισμοί θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η αρχή της αναλογικότητας. Η αρχή της εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Θετική και αρνητική ελευθερία. Η αρχή της ισότητας και ειδικότερες εκφάνσεις της. Τα θεμελιώδη δικαιώματα στο ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 4-25 του Συντάγματος), την ΕΣΔΑ και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Τριτενέργεια των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

6. Οργανωτικό Συνταγματικό Δίκαιο: Τα όργανα του κράτους. Εκλογικό σώμα (σύνθεση, προσόντα εκλογέα, συνταγματικές εκλογικές αρχές). Βουλή, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κυβέρνηση, Πρωθυπουργός, Υπουργοί, ευθύνη των μελών της Κυβέρνησης. Δικαστική λειτουργία. Λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών. Δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων.

7. Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Συνθήκη της Λισαβόνας (βασικές αλλαγές, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα). Οι πολιτικοί Θεσμοί της ΕΕ, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Συμβούλιο των Υπουργών της ΕΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το Δικαστήριο της ΕΕ, Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο. To Eurogroup. Οι πηγές του ενωσιακού δικαίου. Πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο (ΣυνΘΕΕ, ΣυνΘΛΕΕ, Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ). Παράγωγο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (κανονισμοί, οδηγίες, αποφάσεις, συστάσεις, γνώμες, η συνήθης νομοθετική διαδικασία στην ΕΕ). Οι γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Οι τέσσερις οικονομικές ελευθερίες και η εσωτερική αγορά. Η σχέση Συντάγματος και Ευρωπαϊκού Δικαίου (άρθρο 28 Σ και νομολογία Δικαστηρίου της ΕΕ). Η διάκριση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Συμβουλίου της Ευρώπης. Η έννοια της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

ΜΙΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ-ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

1. Σχολές οικονομικής σκέψης: Κλασική Πολιτική Οικονομία, Μαρξισμός, Νεοκλασικισμός, Θεσμική Σχολή, Κεϋνσιανισμός.

2. Το σύστημα της αγοράς και ο σχηματισμός των τιμών: Επιλογές του καταναλωτή και η θεωρία της ζήτησης αγαθών. Ελαστικότητα ζήτησης και προσφοράς. Θεωρία της παραγωγής του κόστους και της προσφοράς αγαθών. Ανταγωνισμός και ισορροπία.

3. Μορφές αγοράς, πλεόνασμα καταναλωτή και παραγωγού και κοινωνική ευημερία: Τέλειος ανταγωνισμός, μονοπώλιο, ολιγοπώλιο και μονοπωλιακός ανταγωνισμός.

4. Ο μηχανισμός της αγοράς και η λογική των ρυθμιστικών παρεμβάσεων του κράτους: Ατέλειες και αποτυχίες της αγοράς, δημόσια αγαθά, κοινόκτητοι πόροι, εξωτερικές οικονομίες και εξωτερικές επιβαρύνσεις.

5. Συνολική προσφορά, συνολική ζήτηση και η έννοια της μακροοικονομικής ισορροπίας: Το εισοδηματικό κύκλωμα και το σύστημα των εθνικολογιστικών κατηγοριών. Προσδιορισμός του εθνικού εισοδήματος και της συνολικής απασχόλησης.

6. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας, η κεντρική τράπεζα και ο προσδιορισμός του γενικού επιπέδου των τιμών. Ανεργία  και  πληθωρισμός.  Οικονομική  ανάπτυξη  και  μεγέθυνση.

7. Ο κρατικός προϋπολογισμός: Η διαδικασία του κρατικού προϋπολογισμού (κατάρτιση, ψήφιση, εκτέλεση και έλεγχος). Φύση και κριτήρια δημοσίων δαπανών. Χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών (τύποι φορολογίας και δημοσίου δανεισμού).

8. Οικονομικές πολιτικές του κράτους: Σταθεροποιητική πολιτική (δημοσιονομική και νομισματική), εισοδηματική  πολιτική,  κοινωνική  πολιτική,  αναπτυξιακή  πολιτική, πολιτική αντιμετώπισης της φτώχειας, πολιτική ανταγωνισμού και δημόσιες επιχειρήσεις. Τα οικονομικά της προσφοράς.

9. Διεθνής οικονομία και οικονομική πολιτική: Η αποτελεσματικότητα της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε μια ανοικτή οικονομία. Συναλλαγματικές ισοτιμίες. Οικονομική ανάπτυξη και οικονομικές ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο.

10. Οικονομικές διαστάσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Η εσωτερική αγορά. Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Η νέα ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση στη ζώνη του ευρώ. Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

11. Η ελληνική οικονομία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Εξελίξεις και προοπτικές. Δημόσια οικονομικά. Ισοζύγιο πληρωμών. Απασχόληση και ανεργία. Κατευθύνσεις πολιτικής. Προοπτικές ονομαστικής και πραγματικής  σύγκλισης.  Δημοσιονομική  κρίση  στην  Ελλάδα και την Ευρωζώνη

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Για τις ενότητες «Οργάνωση και Λειτουργία του Κράτους» και «Μικροοικονομική − Μακροοικονομική και Δημόσια Οικονομική», η Επιτροπή Επιλογής θεμάτων αποτελείται από τον Πρόεδρο της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων, τον Διευθυντή της Ε.Σ.Δ.Δ.Α. και 3 ειδικούς επιστήμονες, από τους οποίους ο ένας τουλάχιστον είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων και οι λοιποί μέλη του διδακτικού προσωπικού ΑΕΙ. Η Επιτροπή Επιλογής θεμάτων καθορίζει 3 θέματα για τις εξεταζόμενες θεματικές ενότητες, εκ των οποίων κληρώνεται ενώπιον των υποψηφίων το ένα. 
Η διάρκεια της γραπτής δοκιμασίας καθεμίας από τις δύο εξεταζόμενες ενότητες ορίζεται σε 2 ώρες.

ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

Οι υποψήφιοι εξετάζονται με 50 ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών σε γνώσεις γενικής παιδείας, ιδίως ζητήματα που απασχολούν την ελληνική και διεθνή επικαιρότητα και διερευνώνται τόσο η ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας και η ικανότητα κατανόησης γραπτού λόγου όσο και η κριτική ικανότητα, η επεξεργασία πληροφοριών, η ταχύτητα και ακρίβεια αντίληψης, καθώς και βασικές νοητικές δεξιότητες, προκειμένου οι υποψήφιοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης δημόσιας διοίκησης.

Η διάρκεια  ορίζεται σε 1 ώρα

ΙΙ. ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (γραπτή και προφορική εξέταση)

Εξετάζονται γνώσεις που άπτονται των εξής θεματικών ενοτήτων:

1. Έννοια, αντικείμενο και αποστολή της Δημόσιας Διοίκησης. Η Δημόσια Διοίκηση στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος και της Δημοκρατίας. Κυβέρνηση και Διακυβέρνηση. Σχέσεις Δημόσιας Διοίκησης και πολιτικής εξουσίας. Διοίκηση και Δίκαιο. Ρυθμιστική διακυβέρνηση, καλή νομοθέτηση και Δημόσια Διοίκηση. Βασικές αρχές διοικητικής δράσης και καλής διακυβέρνησης. Το γραφειοκρατικό πρότυπο διοίκησης (πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα). Τύποι Δημόσιας Διοίκησης σύμφωνα με την πολιτισμική θεωρία. Ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία και την κοινωνία. Η έννοια του Δημόσιου Τομέα. Το νέο δημόσιο μάνατζμεντ.

2. Η έννοια της δημόσιας πολιτικής. Τα βασικά στάδια της δημόσιας πολιτικής. Προκλήσεις, τάσεις και μεταρρυθμίσεις της Δημόσιας Διοίκησης. Ο διοικητικός εκσυγχρονισμός και η προβληματική των μεταρρυθμίσεων. Οι ευρωπαϊκές δημόσιες πολιτικές και η εφαρμογή τους στην Ελλάδα.

3. Οργάνωση και Λειτουργίες: Βασικές θεωρίες των Οργανώσεων. Κεντρικές Υπηρεσίες, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Τοπική και Καθ’ ύλη Αυτοδιοίκηση: Δομές και Όργανα, Λειτουργίες και Αρμοδιότητες. Επιτελικό Κράτος. Ψηφιακή διακυβέρνηση. Πολυεπίπεδη Διακυβέρνηση. Ευρωπαϊκό και Διεθνές καθεστώς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας.

4. Διοίκηση  Ανθρώπινου  Δυναμικού:  Ανάλυση  και  σχεδιασμός της εργασίας. Προγραμματισμός ανθρώπινου δυναμικού. Κατηγορίες προσωπικού. Συσχέτιση διοικητικής  οργάνωσης  και  στελέχωσης.  Συστήματα  στελέχωσης. Διαδικασίες επιλογής και πρόσληψης του προσωπικού. Ο ρόλος του ΑΣΕΠ. Επιλογή για θέσεις ευθύνης. Σύστημα σταδιοδρομίας και κινητικότητα. Εκπαίδευση και επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού. Παρακίνηση. Αξιολόγηση.

5. Μορφές ηγεσίας. Επικοινωνία. Διαχείριση συγκρούσεων. Διαχείριση κρίσεων. Διαχείριση αλλαγών.

6. Αρχή της νομιμότητας. Ο έλεγχος στη Δημόσια Διοίκηση. Μορφές Ελέγχου: Κοινοβουλευτικός Έλεγχος, Διοικητικός Έλεγχος, Έλεγχος από Ανεξάρτητες Αρχές, Δικαστικός Έλεγχος, Δημοσιονομικός έλεγχος, Εσωτερικός Έλεγχος.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Για  τη  γραπτή  δοκιμασία,  η  Ε.Ε.Θ.  αποτελείται  από  τον  Πρόεδρο  της  Κ.Ε.Ε.,  τον  Διευθυντή  της  Ε.Σ.Δ.Δ.Α.  και  (3) ειδικούς επιστήμονες, από τους οποίους ο ένας τουλάχιστον είναι μέλος της Κ.Ε.Ε και οι λοιποί μέλη του διδακτικού προσωπικού Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Η Ε.Ε.Θ. προβαίνει στον καθορισμό τριών θεμάτων για τις εξεταζόμενες θεματικές ενότητες, εκ των οποίων κληρώνεται ενώπιον των υποψηφίων το ένα, με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 8 της παρούσης. Και τα τρία θέματα θυροκολλώνται σε κάθε αμφιθέατρο ή αίθουσα εξέτασης. Η εξέταση των υποψηφίων συνίσταται στην ανάπτυξη του θέματος που κληρώθηκε.

Η προφορική εξέταση των υποψηφίων διενεργείται ενώπιον πενταμελούς επιτροπής, οριζόμενης από την Κ.Ε.Ε., αποτελούμενης από μέλη του διδακτικού προσωπικού Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων αντίστοιχης ειδικότητας. Οι υποψήφιοι εξετάζονται προφορικά χωρισμένοι σε ομάδες των πέντε (5) με αλφαβητική σειρά

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ (γραπτή εξέταση)

Η διάρκεια της γραπτής εξέτασης ορίζεται σε 2 ώρες

Οι υποψήφιοι επιλέγουν μια από τις παρακάτω θεματικές.

1. Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις

1.1. Το διεθνές οικονομικό σύστημα. Διαχρονική εξέλιξη των εμπορικών και χρηματοπιστωτικών ροών μεταξύ των κυριοτέρων χωρών. Το ισοζύγιο πληρωμών.
1.2. Λόγοι ύπαρξης διεθνούς εμπορίου. Η θεωρία του απόλυτου και του συγκριτικού πλεονεκτήματος. Τα οφέλη του διεθνούς εμπορίου και η διακρατική κατανομή τους. Η δυνατότητα ύπαρξης ζημιών από το ελεύθερο εμπόριο.
1.3. Επιπτώσεις του διεθνούς εμπορίου στη διανομή του εισοδήματος. Το υπόδειγμα των ειδικών παραγωγικών συντελεστών. Το υπόδειγμα Heckscher-Ohlin. Επιχειρήματα υπέρ κατά του ελευθέρου εμπορίου τον 19ο και 20ο αιώνα.
1.4. Οικονομίες κλίμακας, ατελής ανταγωνισμός και διεθνές εμπόριο.
1.5. Πολιτική διεθνούς εμπορίου κάτω από συνθήκες τέλειου και ατελούς ανταγωνισμού. Δασμοί, επιδοτήσεις και ποσοτικοί περιορισμοί ως όργανα άσκησης εμπορικής πολιτικής. Στρατηγική εμπορική πολιτική. Προστατευτισμός και εθνικά συστήματα πολιτικής οικονομίας.
1.6. Η αγορά συναλλάγματος. Η προσφορά χρήματος, το επίπεδο τιμών και η συναλλαγματική ισοτιμία στη βραχυχρόνια και στη μακροχρόνια περίοδο. Το δόγμα της ισοτιμίας των αγοραστικών δυνάμεων.
1.7. Το διεθνές νομισματικό σύστημα. Πριν και μετά την κατάρρευση της συμφωνίας Bretton-Woods. Πολιτικές επίτευξης ισορροπίας. Η θεωρία περί αρίστων νομισματικών περιοχών και το ευρώ. Οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη. To διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα.
1.8. GATT/Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Γενικές ρυθμίσεις (ρήτρα μάλλον - ευνοουμένου κράτους, ρήτρα εθνικής μεταχείρισης, κατάργηση των τελωνειακών δασμών και ποσοτικών περιορισμών, ντάμπινγκ, επιδοτήσεις εξαγωγών, τελωνειακές ενώσεις και ΖΕΣ). Οι κώδικες (τελωνειακής εκτίμησης της αξίας των εισαγομένων προϊόντων, κρατικών προμηθειών, τεχνικών εμποδίων στο εμπόριο, αδειών εισαγωγής). Οι συμφωνίες του γύρου της Ουρουγουάης. Ο γύρος της Ντόχα, τρέχουσες εξελίξεις. GATS.
1.9. Κράτος, οικονομική ανάπτυξη και πολυεθνικές επιχειρήσεις.
1.10. Παγκοσμιοποίηση και διακυβέρνηση της παγκόσμιας οικονομίας.

2. Πληροφορική και Ψηφιακός Μετασχηματισμός
2.1. Στρατηγικές και Θεσμικό Πλαίσιο Ψηφιακής Δια-κυβέρνησης: Στρατηγική για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί και Οδηγίες για την ψηφιακή διακυβέρνηση. Ελληνική Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού 2020-2025. Το θεσμικό πλαίσιο για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης.
2.2. Παροχή και Μετασχηματισμός Δημόσιων Ψηφιακών Υπηρεσιών: Η έννοια της δημόσιας ψηφιακής υπηρεσίας. Επίπεδα αυτοματοποίησης ψηφιακών υπηρεσιών. Τεκμηρίωση και μοντελοποίηση επιχειρησιακών διαδικασιών. Απλούστευση και μετασχηματισμός διαδικασιών και υπηρεσιών στη Δημόσια Διοίκηση. Αυθεντικοποίηση χρηστών και υποδομές ασφάλειας στην παροχή ψηφιακών υπηρεσιών.
2.3. Διαλειτουργικότητα Πληροφοριακών Συστημάτων και Οργανισμών: Νομική, Οργανωσιακή, Σημασιολογική και Τεχνολογική διαλειτουργικότητα. Το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας (EIF). Το Ελληνικό Πλαίσιο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Διαλειτουργικότητας (eGIF).

2.4. Πληροφοριακά Συστήματα και Υποδομές Πληροφορικής και Επικοινωνιών: Κατηγορίες πληροφοριακών συστημάτων. Μεθοδολογίες ανάλυσης και σχεδίασης πληροφοριακών συστημάτων. Συστήματα και δίκτυα επικοινωνιών. Βασικές αρχές διαχείρισης και μετάδοσης πληροφορίας. Εργαλεία αυτοματοποιημένης ανάπτυξης λογισμικού. Κύκλοι ζωής πληροφοριακών συστημάτων. Μέθοδοι και εργαλεία διοίκησης έργων πληροφορικής και επικοινωνιών. Ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων και δικτύων επικοινωνιών.
2.5. Νέες προσεγγίσεις στην Ψηφιακή Διακυβέρνηση: Ανοικτά και διασυνδεδεμένα δεδομένα. Ανοικτή και Συνεργατική Διακυβέρνηση. Διαδίκτυο των πραγμάτων. Τεχνητή νοημοσύνη.

3. Κοινωνική Πολιτική
3.1. Βασικές έννοιες και αξίες της κοινωνικής πολιτικής. Ορισμοί Κοινωνικής Πολιτικής. Σκοποί και στόχοι της κοινωνικής πολιτικής. Αναδιανομή, κοινωνικές ανάγκες, κοινωνικοί κίνδυνοι, κοινωνικά προβλήματα, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνικά δικαιώματα, κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνική συνοχή. Θεωρητικές προσεγγίσεις κοινωνικής πολιτικής.
3.2. Το κράτος πρόνοιας. Ιστορική εξέλιξη. Ερμηνευτικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας. Τυπολογία κρατών πρόνοιας στην Ευρώπη. Προκλήσεις για τα κράτη πρόνοιας στον 21ο αιώνα (παγκοσμιοποίηση, δημογραφική γήρανση, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μετανάστευση, αλλαγές στο εργασιακό και οικογενειακό πρότυπο, οικονομική κρίση, κοινωνικός αποκλεισμός και νέοι κοινωνικοί κίνδυνοι). Από το κράτος πρόνοιας (welfare state) στο κράτος κοινωνικής επένδυσης (social investment state).
3.3. Οργάνωση, διοίκηση και διανομή της κοινωνικής πολιτικής. Κράτος. Ιδιωτικός Τομέας. Τρίτος Τομέας (κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία). Οικογένεια. Οι αρχές της καθολικότητας και της επιλεκτικότητας στην παροχή της κοινωνικής πολιτικής. Παροχές σε χρήμα και σε είδος. Τα Οικονομικά της Κοινωνικής Πολιτικής. Αρχές Σχεδιασμού, εφαρμογής και αξιολόγησης της κοινωνικής πολιτικής.
3.4. Πεδία κοινωνικής πολιτικής. Αγορά εργασίας. Υγεία. Κοινωνική Ασφάλιση. Κοινωνική Πρόνοια και κοινωνικές υπηρεσίες. Πολιτικές για την οικογένεια και το παιδί. Πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στεγαστική πολιτική. Πολιτικές για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Πολιτικές για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
3.5. Υπερεθνική κοινωνική πολιτική. Διεθνείς οργανισμοί και Διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Η Κοινωνική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επίδραση της Ε.Ε. στην κοινωνική πολιτική των κρατών μελών (Εξευρωπαϊσμός Κοινωνικής Πολιτικής).
3.6. Κοινωνική πολιτική και Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κοινωνική Πολιτική. Ο ρόλος της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης (Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας). Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Κοινωνικές Υπηρεσίες, Κέντρα Κοινότητας).

4. Περιφερειακή Πολιτική
4.1. Θεωρίες περιφερειακής ανάπτυξης: Η Νεοκλασική θεωρία, η θεωρία της συσσωρευτικής αιτιότητας, η θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, η νέα οικονομική γεωγραφία, τα υποδείγματα σύγκλισης.
4.2. Το περιφερειακό πρόβλημα: τρόποι μέτρησης των περιφερειακών ανισοτήτων. Εξέλιξη των περιφερειακών ανισοτήτων στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
4.3. Η αναγκαιότητα της περιφερειακής πολιτικής: οικονομικοί, κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί, πολιτικοί και τυχόν άλλοι παράγοντες που υπαγορεύουν και τεκμηριώνουν την ανάγκη άσκησης περιφερειακής οικονομικής πολιτικής.
4.4. Οι στόχοι και τα διλήμματα της περιφερειακής πολιτικής: κινητικότητα των συντελεστών παραγωγής, ισόρροπη ανάπτυξη, η τοποκεντρική προσέγγιση της περιφερειακής ανάπτυξης, η εναρμόνιση των στόχων της εθνικής και περιφερειακής ανάπτυξης.
4.5. Τα μέσα άσκησης περιφερειακής πολιτικής: δημόσιες δαπάνες, αναπτυξιακά κίνητρα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τεχνολογία και καινοτομία, πολιτικές αποκέντρωσης του κράτους και της διοίκησης, πολιτικές για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, εγκατάσταση επιστημονικών ιδρυμάτων, πολιτικές διασυνοριακής συνεργασίας
4.6. Η πολιτική συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η σημασία της για την Ελλάδα: η εξέλιξη της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο ρόλος τους στην περιφερειακή ανάπτυξη και συνοχή.
4.7. Σύγχρονα διλήμματα της περιφερειακής πολιτικής: προγράμματα και δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την νέα προγραμματική περίοδο 2021-2027, η χωρική διάσταση των νέων μέσων πολιτικής.

Ο φάκελος αποτελείται από ένα σύνολο εγγράφων με κανονιστικά-θεσμικά κείμενα, επιστημονικές δημοσιεύσεις, δημοσιογραφικά άρθρα, στατιστικά δεδομένα και ζητείται από τους υποψηφίους να πραγματευθούν ζητήματα που τίθενται ή/και να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Η επιλογή της θεματικής «Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις» είναι υποχρεωτική για τους υποψηφίους που επιθυμούν να εισαχθούν στο Τμήμα Εμπορικών - Οικονομικών Υποθέσεων (ΕΟΥ) και η επιλογή της θεματικής «Πληροφορική και Ψηφιακός Μετασχηματισμός» υποχρεωτική για τους υποψηφίους που επιθυμούν να εισαχθούν στο Τμήμα Ψηφιακής Πολιτικής, χωρίς αντιστρόφως να αποκλείεται η δυνατότητα εισαγωγής υποψηφίων που επιλέγουν μία από αυτές τις θεματικές και σε άλλα Τμήματα.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Οι Ε.Ε.Θ. των γνωστικών πεδίων του Φακέλου αποτελούνται από τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Ε., τον Διευθυντή της Ε.Σ.Δ.Δ.Α. και 3 ειδικούς επιστήμονες, από τους οποίους ο ένας τουλάχιστον είναι μέλος της Κ.Ε.Ε. και οι λοιποί μέλη του διδακτικού προσωπικού ΑΕΙ. Η κάθε Ε.Ε.Θ. προβαίνει στον καθορισμό 3 θεμάτων εκ των οποίων κληρώνεται ενώπιον των υποψηφίων το ένα  στο οποίο εξετάζονται όλοι οι υποψήφιοι που έχουν δηλώσει την εν λόγω θεματική ενότητα. Και τα τρία θέματα θυροκολλώνται σε κάθε αμφιθέατρο ή αίθουσα εξέτασης. Η γραπτή δοκιμασία διεξάγεται με παράδοση κλειστού φακέλου και του φύλλου ερωτημάτων για κάθε θεματική ενότητα στους υποψηφίους και διαρκεί  3ώρες.

ΞΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ
Δίνεται ένα ξενόγλωσσο κείμενο που έχει συνταχθεί από θεσμικά όργανα της Ε.Ε. ή διεθνείς οργανισμούς (π.χ. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΟΟΣΑ, Παγκόσμια Τράπεζα κ.λπ.) και ζητείται από τους υποψηφίους, με βάση το εν λόγω κείμενο: α) να απαντήσουν σε 10 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, β) να συντάξουν περίληψη/σύνοψή του, γ) να προβούν σε παραγωγή γραπτού λόγου. Στον βαθμό επίδοσης της ενότητας της ξένης γλώσσας  συμμετέχει η ενότητα των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής κατά (10) μονάδες, η περίληψη/σύνοψη κατά (20) μονάδες και η παραγωγή γραπτού λόγου κατά  (20) μονάδες

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Ορίζονται δύο Ε.Ε.Θ., μία για την αγγλική και μία για τη δεύτερη ξένη γλώσσα, κατ’ επιλογή των υποψηφίων μεταξύ της γαλλικής ή της γερμανικής. Η Ε.Ε.Θ. της αγγλικής γλώσσας αποτελείται από τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Ε., τον Διευθυντή Ε.Σ.Δ.Δ.Α., έναν ειδικό επιστήμονα μέλος της Κ.Ε.Ε. και (2) ειδικούς επιστήμονες της αγγλικής, ενώ η Ε.Ε.Θ. της δεύτερης ξένης γλώσσας αποτελείται από τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Ε., τον Διευθυντή της Ε.Σ.Δ.Δ.Α., έναν ειδικό επιστήμονα μέλος της Κ.Ε.Ε., δύο (2) ειδικούς επιστήμονες της γαλλικής και (2) ειδικούς επιστήμονες της γερμανικής γλώσσας. Οι εν λόγω ειδικοί επιστήμονες δύνανται να είναι μέλη του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ αντίστοιχης ειδικότητας, ή/και μέλη της κατηγορίας Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού  των Α.Ε.Ι. με αντίστοιχη εμπειρία.
Οι υποψήφιοι που επιθυμούν να ενταχθούν στο Τμήμα Εμπορικών - Οικονομικών Υποθέσεων, στο Τμήμα Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας και στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων εξετάζονται γραπτά στην αγγλική ως πρώτη ξένη γλώσσα και στην γαλλική ή γερμανική ως δεύτερη ξένη γλώσσα. Οι υποψήφιοι για τα υπόλοιπα Τμήματα εξετάζονται υποχρεωτικά μόνο στην αγγλική γλώσσα. ΔΙΑΡΚΕΙΑ:Η διάρκεια της εξέτασης της κάθε ξένης γλώσσας ορίζεται σε (2) ώρες.

Η ανάπτυξη έγινε από τα Πανεπιστημιακά Φροντιστήρια atc

ΘΕΜΑ  ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΥ

Παρέχουμε

Ολοκληρωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα που εξασφαλίζουν στους υποψηφίους άρτια προετοιμασία και εγγύηση για άριστα αποτελέσματα.

• μεθοδική προσέγγιση εξεταζόμενων θεματικών ενοτήτων

• συνοπτικές, πλήρης και εύληπτες σημειώσεις καθώς και σχεδιαγράμματα ύλης (υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις των εξετάσεων)

• ικανοποιητικός αριθμός εργασιών και ασκήσεων

• προσομοίωση εξετάσεων, τεστ

• συστηματική προσέγγιση επίκαιρων θεμάτων

• Ευέλικτα τμήματα – προσωπική επαφή και υποστήριξη των υποψηφίων από όλους εμάς

• Επιπλέον ώρες βοήθειας χωρίς χρέωση, επαναληπτικά μαθήματα και συναντήσεις κατά διαστήματα πριν την διεξαγωγή των εξετάσεων για όποιους έχουν ολοκληρώσει έγκαιρα την προετοιμασία.

• Αυστηρά ολιγομελή τμήματα

Οι καθηγητές μας είναι διακεκριμένοι επιστήμονες αλλά και πανεπιστημιακοί με μεγάλη διδακτική εμπειρία από το 1998.

Η ποιότητα των διδασκόντων σε συνδυασμό με τις μεθόδους διδασκαλίας έχουν ως αποτέλεσμα τα υψηλότατα επί σειρά ετών ποσοστά επιτυχίας.

Όλα τα παραπάνω μας κάνουν να αισιοδοξούμε και να εγγυηθούμε την επιτυχία σας.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΕΣΣΔΑ

Α΄ ΣΤΑΔΙΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
 
1.. Ball, A. & G. Peters (2000), Σύγχρονη πολιτική και διακυβέρνηση, εκδ. Παπαζήςη
2. Baylis, J. & S. Smith (2013), Η παγκοσμιοποίηση της διεθνούς πολιτικής, εκδ. Επίκεντρο
3. Dahl, R. (1979), Σύγχρονη Πολιτική Ανάλυση, εκδ. Παπαζήσης
4. Duverger, M. (1985), Εισαγωγή στην Πολιτική, εκδ. Παπαζήσης
5. Hague R. & M. Harrop (2013), Σύγχρονη πολιτική και διακυβέρνηση, αναθεωρημένη έκδοση, εκδ. Κριτική
6. Hay, C., Μ. Lister & D. Marsh (επιμ.) (2011), Το κράτος, εκδ. Σαββάλα
7. Held, D. (2007), Mοντέλα δημοκρατίας, εκδ. Πολύτροπον
8. Heywood Α. (2014), Βασικές Έννοιες της Πολιτικής Επιστήμης, εκδ. Επίκεντρο
9. Hix, S. (2009), Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαικής Ένωσης, εκδ. Μεταίχμιο
10. Muller, P. & Τ. Surel, (2002), Η ανάλυση των πολιτικών του κράτους, εκδ. Τυπωθήτω
11. Nugent, N. (2009), Πολιτική και Διακυβέρνηση στην Ευρωπαική Ένωση, εκδ. Σαββάλα
12. Schmidt, G. M. (2004) Θεωρίες της δημοκρατίας, εκδ. Σαββάλα
13. Tilly, Ch. (2011), Δημοκρατία, εκδ. Gutenberg
14. Δαγτόγλου, Π. (20124), Συνταγματικό δίκαιο – ατομικά δικαιώματα, εκδ. Α. Σάκκουλα
15. Κοντιάδης, Ξ., Υ. Σπυρόπουλος & K. Τσουκαλάς (επιμ.) (2012), Δημοκρατία, Σύνταγμα, Ευρώπη στην εποχή της κρίσης, Μελέτες στη μνήμη του Δημήτρη Θ. Τσάτσου, εκδ. Σαββάλας
16. Μάνεσης Α (2007), Συνταγματική Θεωρία και Πράξη, ΙΙ, 1980-2000, Εκδ. Σάκκουλα
17. Μανιτάκης Α. (2009), Τι είναι πολίτευμα, εκδ. Σαββάλας
18. Μαραβέγιας Ν. (επιμ.) (2016), Ευρωπαϊκή Ένωση: δημιουργία, εξέλιξη, προοπτικές,εκδ. Κριτική, Αθήνα 
19. Μαυριάς, Κ. (2014), Συνταγματικό Δίκαιο, εκδ. Σάκκουλα
20. Μούσης, Ν. (2011), Ευρωπαική Ένωση: Δίκαιο - Οικονομία - Πολιτικές, εκδ. Παπαζήση
21. Παντελής, Α. (2016), Εγχειρίδιο Συνταγματικού Δικαίου, Εκδ. Λιβάνης
24. Παντελίδου Μαλούτα, Μ. (2002), Το Φύλο της Δημοκρατίας: Ιδιότητα του Πολίτη και Έμφυλα Υποκείμενα, εκδ. Σαββάλας
25. Παπαγιάννης, Δ. (20114), Ευρωπαικό Δίκαιο, εκδ. A. Σάκκουλα.
26. Σαχπεκίδου, Ε. (2013), Ευρωπαικό δίκαιο, 2η έκδοση, εκδ. A. Σάκκουλα
27. Σπηλιωτόπουλος Ε. (201314), Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη
28. Σωτηρέλης Γ. Φ. / Πικραμένος Μ.Ν. / Ξηρός Θ. Γ., (2011) Η Μεταρρύθμιση του Κράτους στην εποχή των μεγάλων προκλήσεων, Εκδ. Παπαζήση
29. Το Σύνταγμα της Ελλάδας, (2008) http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma (11.5.2018)
31. Χρυσόγονος, Κ. (2006), Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Νομική Βιβλιοθήκη
32. Ψυχοπαίδης, Κ. (2010), Εισαγωγή στην πολιτική επιστήμη, εκδ. Ποταμός

ΜΙΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ – ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

1. Begg, D., Fisher, S. & Dornbush, R. (2006), Εισαγωγή στην Οικονομική, τόμοι Α΄ και Β΄, εκδ. Κριτική
2. Krugman, P. & Wells, R., (2019), Μακροοικονομική, εκδ. Broken Hill , Λευκωσία

3. Mankiw, N.G. & Taylor, M.P. (2010), Αρχές Οικονομικής Θεωρίας με αναφορά
3. Rosen, H., Gayer T., Ράπανος & Β. Καπλάνογλου, Γ. (2011), Δημόσια οικονομική. Σύγχρονη θεωρία και ελληνική πραγματικότητα, εκδ. Κριτική
4. Samuelson, P. & Nordhaus, W. (2002), Οικονομική, τόμοι Α΄ και Β΄, εκδ. Παπαζήση
5. Stiglitz J. & Walsh, C. (2009), Αρχές της Μακροοικονομικής, εκδ. Παπαζήση
6. Stiglitz J. & Walsh, C. (2009), Αρχές της Μικροοικονομικής, εκδ. Παπαζήση
7. Stiglitz, J. & Rosengard, J. (2019), Οικονομική του Δημόσιου Τομέα, εκδ. Κριτική, Αθήνα
8. Γεωργακόπουλος, Θ. (2005), Εισαγωγή στη Δημόσια Οικονομική, εκδ. Μπένου
9. Λιαργκόβας, Π. & Παπαγεωργίου, Χ. (2018), Σο Ευρωπαϊκό Φαινόμενο, εκδ. Τζιόλα, Αθήνα
10. Καράγιωργας, Δ. Π. (1981), Οι δημοσιονομικοί θεσμοί, εκδ. Παπαζήση
11. Καράγιωργας, Δ. Π. (1979), Οι οικονομικές λειτουργίες του κράτους, εκδ. Παπαζήςη
12. Μαραβέγιας, Ν. & Σακελλαρόπουλος, Θ. (2006), Ευρωπαική ολοκλήρωση και Ελλάδα, Οικονομία, κοινωνία, πολιτικές, εκδ. Διόνικος
 

ΠΗΓΕΣ

1. Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ, η Ελληνική οικονομία και η απασχόληση. Ετήσιες εκθέσεις

2.Εκθέσεις εγχώριων και Διεθνών Οργανισμών (ΤτΕ, ΙΝΕ, ΓΣΕΕ, ΙΟΒΕ, ΔΝΤ, Ευρ. Επιτροπή, ΟΟΣΑ κλπ).

Β΄ ΣΤΑΔΙΟ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

1. Augustine, N. (2009), Πως να διαχειρίζεσαι τις κρίσεις  (επιμ. Γ. Ζηρίνης) εκδ. Κριτική, Αθήνα
2. Cloke, K. & Goldsmith, J. (2014), Επίλυση συγκρούσεων στο χώρο εργασίας (επιμ.-μετάφ. Δ. Γαβριήλ, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα

3. Mondy, R. W. & Martocchio, J.J., Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, 14η έκδοση Β Κέφης, Γ. Θερίου εκδ. Τζιόλα, Αθήνα  

4. Γέροντας, Απ., Λύτρας, Σ. Παυλόπουλος, Σιούτη, Φλογαίτης, (2018), Διοικητικό Δίκαιο εκδ. Σάκκουλα Αθήνα
5.Δραμαλιώτη, Π. (2020), Το επιτελικό κράτος - Ρυθμιστική συνοχή και συντονισμός στο κέντρο διακυβέρνησης 
εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

6. Ιορδάνογλου, Δ. (2008), Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού στις σύγχρονες οργανώσεις. Νέες τάσεις και προοπτικές. εκδ. Κριτική, Αθήνα.

7. Καρκατσούλης, (2001), Η Διακυβέρνηση ως περιεχόμενο και διαδικασία λήψης απόφασης για τις δημόσιες υποθέσεις  Επιστήμη  και Κοινωνία 7/2001, σελ. 205-224

8. Καρκατσούλης, Π. (2004), Το κράτος σε μετάβαση.  Από τη διοικητική μεταρρύθμιση. και το νέο δημόσιο μάνατζμεντ στη διακυβέρνηση εκδ. Σιδέρη Αθήνα

9. Κέφης, Β. (1998), Το μανατζμεντ των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών εκδ Interbooks, Αθήνα

10. Κέφης, Β. (2014), Διοίκηση Ολικής Ποιότητας, εκδ. Κριτική Αθήνα

11. Κτιστάκη Στ. (2009), Εισαγωγή στη Διοικητική Επιστήμη, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

12. Λαδή Σ & Νταλάκου, Β.(2016), Ανάλυση Δημόσιας Πολιτικής, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

13. Λαζακίδου, Ακ. (2019), Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς πολίτες και επιχειρήσεις εκδ. Δίσιγμα, Αθήνα

14. Μακρυδημήτρης, Αντ. & Πραβίτα, Μ. (2012), Δημόσια Διοίκηση εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη

15. Μπουραντάς, Δ. (2005), Ηγεσία, Ο Δρόμος της διαρκούς επιτυχίας, εκδ. Κριτική, Αθήνα

16. Σακαλάκη, Μ. (2008), Επικοινωνία, συνεργασία, πληροφορία, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

17. Σπανού, Κ. (2001), Ελληνική Διοίκηση και Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

18. Σωτηρόπουλος, Δ. & Νταλάκου, Β. (2021), Το σύγχρονο διοικητικό σύστημα στην Ελλάδα, εκδ. ΕΑΠ, Αθήνα

19. Φιλολία, Α., Παπαγεωργίου, Θ. & Στεφανάτος, (Συλλογικό έργο) (2005), Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης κρίσεων και ανθρώπινος παράγοντας, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα

20. Χλέπας, Ν. Κ. (2020), Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτοδυναμίας εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

21. Χρυσανθάκης, Χ. (2015), Εισηγήσεις Διοικητικού Δικαίου, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα

22. Χυτήρης, Λ. (2018), Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων, εκδ. Μπένου, Αθήνα

ΠΗΓΕΣ

1. Ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45/Α/9-3-1999) “Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις”, όπως ισχύει

2. Ν. 4622/2019 (ΦΕΚ 133/Α/07-08-2019) “Επιτελικό Κράτος: οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των κυβερνητικών οργάνων και της κεντρικής δημόσιας διοίκησης" όπως ισχύει

3. Council of Europe, 12 Principles of Good Governance, https://www.coe.int/en/web/good-governance/12-principles

4. OECD – Digital Government – Toolkit- 12 principles, https://www.oecd.org/governance/digital-government/toolkit/12principles/

5. The Committee of the Regions’ White Paper on Multilevel Governance, https://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dv/cdr89-2009_/cdr89-2009_en.pdf

6. Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτοδιοίκησης , https://rm.coe.int/1680719a3b

7. OECD, Making Decentralisation Work, a Handbook for Policy-Makers, https://www.oecd.org/cfe/Policy%20highlights_decentralisation-Final.pdf

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

1. Economides, S. & Wilson, P. (2007), Ο Οικονομικός Παράγοντας στις Διεθνείς Σχέσεις, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα

2. Gerber, J. (2018), Διεθνής Οικονομική, εκδ. Broken Hill, Λευκωσία

3. Gilpin, R. (2003), Πολιτική Οικονομία των Διεθνών Σχέσεων (2 τόμοι), εκδ. Gutenberg, Αθήνα

4. Gilpin, R. (2005), Παγκόσμια Πολιτικιή Οικονομία, εκδ. Ποιότητα,  Αθήνα

5. Krugman, P., Obstfeld, M. & Melitz, M. (2016), Διεθνής Οικονομική, εκδ. Κριτική Αθήνα

6. Salvatore, D. (2017), Διεθνής Οικονομική, εκδ. Τζιόλα, Αθήνα

7. Βλάδος, Χ. (2006), Η δυναμική της παγκοσμιοποίησης και οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, εκδ. Κριτική Αθήνα

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

1. Hoffer, J., Valacich, J. & George, J. (2014), Ανάλυση και σχεδίαση πληροφοριακών συστημάτων, εκδ. Τζιόλα, Αθήνα

2. Laudon, K.C. & Laudon, P.J., (2015), Πληροφοριακά συστήματα διοίκησης, εκδ. Κλειδάριθμος, Αθήνα

3. Βεσκούκης , Β. (2015), Στοιχεία τεχνολογίας λογισμικού (ηλεκτρ. βιβλ.), Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών . Διαθέσιμο στο http://hdl.handle.net/11419/3160

4. Γκρίτζαλης Σ, Γκρίτζαλης, Δ. & Κάτσικας Σ, (2004), Ασφάλεια Δικτύων και Υπολογιστών, εκδ. Παπασωτηρίου, Αθήνα

5.Δουκίδης, Γ. (2019), Το ψηφιακό μέλλον: Μετασχηματισμός– Στρατηγική– Διακυβέρνηση – Τεχνολογίες, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα

6. Kεφαλά, Β., (2021), Στρατηγική και διακυβέρνηση για την επόμενη ημέρα, εκδ. Ι. Σιδέρης Αθήνα

7. Λαζακίδου, Α., (2019), Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες  εκδ. Δίσιγμα, Αθήνα

8. Μαυρίδης, Ι. (2015), Ασφάλεια πληροφοριών στο διαδίκτυο (ηλεκτρ. βιβλ.), Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών Διαθέσιμο  στο: http://hdl.handle.net/11419/1024

9. Μητάκος, Θ., 2015. Πληροφοριακά συστήματα διοίκησης *ηλεκτρ. βιβλ. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών.  Διαθέσιμο στο :https://repository.kallipos.gr/handle/11419/748

10. Πομπόρτσης, Α., (2017), Εισαγωγή στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση (E-government), εκδ. Τζιόλα, Αθήνα

11 Σπινέλλης , Βασιλάκης, Πουλούδη, Τσούμα, (2018), Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση στην Ελλάδα: Επιτυχίες, Προβλήματα και ο Δρόμος Προς τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό, εκδ. Διανέοσις, Αθήνα

12. Φιτσιλής, Π. 2015. Ανασχεδιασμός επιχειρησιακών  διεργασιών. *Κεφάλαιο Συγγράμματος. στο Φιτσιλής, Π. 2015. Σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα επιχειρήσεων. *ηλεκτρ. βιβλ.Αθήνα:  Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών. κεφ 5.  Διαθέσιμο στο: https://repository.kallipos.gr/handle/11419/2261

ΠΗΓΕΣ

1. Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του Προγράμματος Ψηφιακής Ευρώπης για την περίοδο 2021-2027, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32021R0694&from=EL

2.Ministerial Declaration on e-Government - the Tallinn Declaration, https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/ministerial-declarationegovernment-tallinn-declaration

3. Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού  2020-2025, Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, https://digitalstrategy.gov.gr/

4. Ν. 4727/2020 (ΦΕΚ Α’ 184/23.09.2020) “Ψηφιακή Διακυβέρνηση (Ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2102 και της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024) - Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (Ενσωμάτωσης στο Ελληνικό Δίκαιο της  Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972) και άλλες διατάξεις”, https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/640620

5.Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας – Στρατηγική εφαρμογές, https://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:2c2f2554-0faf-11e7- 8a3501aa75ed71a1.0020.02/DOC_3&format=PDF

6. Ελληνικό Πλαίσιο Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, http://www.egif.gov.gr

7. Digital Economy and Society Index (DESI) 2020, https://digital-strategy.ec.europa.eu/en/policies/desi

8. Open Government Partnership (OGP), https://www.opengovpartnership.org/

9. The Open Government Guide, https://www.opengovpartnership.org/documents/the-open-government-guide/ 10.The Cyber Security Body of Knowledge, https://www.cybok.org/media/downloads/CyBOK-version-1.0.pdf

11.Λευκή Βίβλος για την Τεχνητή Νοημοσύνη, https://ec.europa.eu/info/sites/default/files/commission-white-paper-artificialintelligence-feb2020_el_1.pdf

12. European Commission (2019), BLOCKCHAIN now and tomorrow, https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/handle/JRC117255

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

1. Esping-Andersen, G. (2014) (μτφ.), Οι Τρεις κόσμοι του καπιταλισμού της ευημερίας, εκδ. Τόπος, Αθήνα

2.Βενιέρης, Δ. (2015), Κοινωνική Πολιτική. Έννοιες και σχέσεις, εκδ. Τόπος, Αθήνα

3.Δημουλάς, Κ. & Κουζής, Γ. (επιμ.) (2018), Κρίση και Κοινωνική Πολιτική. Αδιέξοδα και Λύσεις, εκδ. Τόπος

4. Δημουλάς, Κ. (2019), Σχεδιασμός, Εφαρμογή και Αξιολόγηση Προγραμμάτων Κοινωνικής Πολιτικής, εκδ. Διόνικος, Αθήνα

5. Λαλιώτη, Β. (2018), Όψεις Συγκριτικής Κοινωνικής Πολιτικής, εκδ. Τόπος, Αθήνα

6. Νασιούλας, Ι. (2016), Θέματα Κοινωνικής Οικονομίας, Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικονομίας, Αθήνα

7. Παπαθεοδώρου, Χ. & Σακελλαρόπουλος, Θ. (επιμ.) (2020), Τα Οικονομικά της Κοινωνικής Πολιτικής, εκδ. Διόνικος, Αθήνα

8. Σακελλαρόπουλος, Θ., Οικονόμου, Χ., Σκαμνάκης, Χ. & Αγγελάκη, Μ. (επιμ.) (2018), Κοινωνική Πολιτική, εκδ. Διόνικος, Αθήνα

9. Σκαμνάκης, Χ. (2020), Η Κοινωνική Πολιτική της Αυτοδιοίκησης, εκδ. Διόνικος, Αθήνα

10. Τήνιος , Π. (2017), Συντάξεις, Σειρά «Μικρές Εισαγωγές», εκδ. Παπαδόπουλος, Αθήνα

11. .Φερώνας, Α. (2013), Ο Εξευρωπαϊσμός  της Κοινωνικής Πολιτικής, εκδ. Διόνικος, Αθήνα

12. Φερώνας, Α. (2019), Κοινωνικός Αποκλεισμός και Κοινωνική Αλληλεγγύη στην Ελλάδα της κρίσης εκδ. Διόνικος, Αθήνα

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΠΟΛΙτΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

1. Κόνσολας, Ν. Ι. (1997), Σύγχρονη  Περιφερειακή Οικονομικιή Πολιτική, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

 2. Κουρλιούρος, Θ. Α. (2001), Διαδρομές στις θεωρίες του χώρου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα

 3. Λαμπριανίδης, Λ. (2001), Οικονομική Γεωγραφία, εκδ. Πατάκης, Αθήνα

 4. Παπαδασκαλόπουλος, Α. Δ. & Χριστοφάκης, Μ. (2009), Περιφερειακός Προγραμματισμός, β’ έκδοση, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα

 5. Παπαδάκη, Ο. (2010), Ευρωπαϊκή Πολιτική Ολοκλήρωση και Πολιτικές  Αλληλεγγύης  (αναθεωρημένη έκδοση), εκδ. Κριτική, Αθήνα

 6. Πετράκος, Γ. & Ψυχάρης, Γ. (2016), Περιφερειακή Ανάπτυξη στην Ελλάδα, 2η έκδοση, εκδ. Κριτική, Αθήνα

 7. Πολύζος, (2013), Περιφερειακή Ανάπτυξη, εκδ. Κριτική, Αθήνα

ΠΗΓΕΣ

1. Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2017), 7η έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαικής Ένωσης  https://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/reports/cohesion7/7cr el.pdf

2. Έκθεση  ΟΟΣΑ (2020), Regional Policy for Greece post 2020, Παρίσι